Een wandeling in Alcântara - van het station naar de rivier

Ik heb een wandeling rond Alcântara, en dacht van het delen van een deel van de sfeer van dit deel van Lisboa. Een eenvoudige wandeling door deze straten kan een geweldige ervaring zijn, het leren kennen van de stad, als we de Tejo naderen. Ik hoop dat het je inspireert om het gebied eens te bezoeken! Vandaag is het zondag, en nu, aan het eind van de ochtend, is de lucht helder en schijnt de zon bijzonder sterk. Soms komt er een kort briesje voorbij, maar de lucht is altijd warm.

Alcântara

Alcântara, 1300 Lisboa, Portugal

Ik ben bij één van de uitgangen van het treinstation Alcântara-Mar. Van hieruit zie ik de Docas de Santo Amaro met zijn winkels en kranen in de verte, achter het viaduct. Achter ligt de 25 de Abril brug. Met uitzondering van de auto's, die voortdurend passeren, is het gebied minder druk dan gebruikelijk op de weekdagen, met wat mensen die op de stoep lopen langs de oude treinsporen die de weg volgen. De grote Rua de Cascais die van mijn rechterhand komt leidt hier, waar de weg splitst richting Santos of Belém. Ik ga er overheen en kom bij een nabijgelegen straat die zal leiden naar het Calvário plein.

Docas de Santo Amaro

Doca Alcântara 7, 1350-353 Lisboa, Portugal

Het is een rustige straat, omzoomd door oude huizen en andere gebouwen. Sommige muren vertonen tekenen van tijd, schilferende verf. Een vliegtuig passeert boven mijn hoofd. Terwijl ik naar voren loop, maakt de oude bewoning plaats voor moderne ruimtes, winkels, cafés en wat een residentieel condominium lijkt. In de verte groeit de wijk bergopwaarts, de huizen bereiken bijna de brug. Aan een nabijgelegen weg zie ik Lx Factory, waar veel toeristen zijn. De straat ruikt als planten, misschien van de kleine bomen die op de stoep staan. Er is minder lawaai van de voertuigen dan voorheen. Vlak voor Calvário is er een kleiner plein, met een paar banken en cafés met esplanade. De mensen spreken luid en vrolijk. Er komen steeds meer mensen bij, zowel buitenlanders als de lokale bevolking. Ik zie nu al de bussen en trams die passeren vanuit Belém, Ajuda of Cais do Sodré.

Largo do Calvário

Largo do Calvário 24, 1300-352 Lisboa, Portugal

Als ik bij Largo do Calvário aankom, vliegt er nog een vliegtuig boven de buurt. Het plein heeft zijn charme en kan zeer gastvrij zijn als u het niet erg de constante drukte van het openbaar vervoer en taxi's. Cafés, restaurants en winkels omringen de open ruimte. De zon is voor velen te sterk om te genieten van de bankjes rond de kleine fontein. In plaats daarvan zitten de mensen in voorpleinen of op de tramhaltes. Ik ga om het plein heen, naar links. De tramreizigers kijken naar buiten, met een nieuwsgierige blik naar de straten en haar gevels. Af en toe stopt de beweging, en lijkt er een beetje stilte te zijn. Net zoals u aan de hitte wordt herinnerd, wordt het plein weer druk. Ik ga naar Rua 1º de Maio, net als de tram. Rechts praat een groep politieagenten rustig bij de ingang van het politiebureau. Links nemen steeds meer mensen de beschikbare stoelen op de voorpleinen van het restaurant. Het is bijna lunchtijd!

De stroom van bussen en trams stopt niet. Na een paar dozijn meter ben ik dicht bij de ingang van Lx Factory die ik eerder zag, de meest trendy plek van het gebied. Heel dichtbij is er een andere weg naar binnen, door een kleine tunnel. Er zijn veel bezoekers vandaag. De straat gaat door en loopt onder de enorme, witte pilaren die de brug erboven ondersteunen. Verder naar boven, in de buurt van het Carris Museum, zit Rua Luís de Camões, vol schaduw van grote bomen, en op zoek naar zo gastvrij als altijd. Het gaat bergopwaarts, met tal van cafés, restaurants, winkels en huisvesting, en een heerlijke sfeer.

Museu da Carris

R. 1º de Maio 101, 1300-501 Lisboa, Portugal

Rua 1º de Maio gaat over in Rua da Junqueira als ik langs de pakhuizen van Carris aan mijn linkerhand kom, waar de trams staan. De weg wordt breder, met meer woningen, herenhuizen en oude paleishuizen. De grote bomen hier en daar maken het gezelliger en frisser. Zelfs met de constante beweging van transporten richting Belém, is het een mooie straat. Kijkend over de linkerkant, door de gebouwen, zie ik glimpen van Avenida da Índia, de riviertuinen over de treinpaden, de brug en de Tejo rivier. Na nog een paar stappen maak ik een bocht.

Naarmate ik dichter bij de rivier kom, klinkt het geluid van de drukke lanen die het centrum van Lisboa verbinden met Belém steeds luider. Ik bereik de grote parkeerplaats van Centro de Congressos de Lisboa, waar een evenement plaatsvindt. Het is een neurologisch congres. Er zijn veel mensen bij de ingang die praten of pauzeren, veel auto's die aankomen en vertrekken. Ik beklim de trappen van een bruggetje om de overkant van de lanen te bereiken. Vanaf hier heeft u een geweldig uitzicht over de hele omgeving. Er is de rode brug en Margem Sul, de tuinen aan de rivier waar mensen wandelen, joggen of op het gras liggen, de Central Tejo in de verte. Ik realiseer me weer hoe warm het 's ochtends is geweest, maar zoals gebruikelijk bij de rivier staat er een beetje wind om de warmte af te leiden. Het geluid van passerende auto's omvat alles.

Alcântara - Passeio Ribeirinho

Av. da Índia 74, 1300-307 Lisboa, Portugal

Ik kom in de tuin en de Tejo maakt alles vredig en uitnodigend. De mensen hangen uit, genieten van de rivieroever door de volledige uitbreiding van de weg, van Docas de Santo Amaro aan het museum MAAT en verder weg. Sommige mensen ontspannen onder de schaduw, en ze hebben de neurologische kaart voor het nabijgelegen evenement. Een van hen vraagt me om zijn foto te maken, met de rustige rivier en de brug als achtergrond. Er passeren een paar boten en met de heldere lucht van vandaag ziet het uitzicht op de rivier eruit als iets van een ansichtkaart. Ik neem de tijd en blijf nog een paar minuten!