Ceriana en het sprekend Fontein

Ceriana is het dorp waar de familie van mijn moeder vandaan komt, het is een deel van mijn afkomst, een deel van mij, en zelfs als ik er nog nooit gewoond heb en mijn moeder het dorp met haar ouders verliet toen ze nog maar zes was, voelde ik altijd een band met deze plek waar ik zo van hou. Ceriana is ook een bijzondere plek, vol mysteries, legendes en verhalen, ik herinner me dat toen ik een kind was zowel mijn oma als mijn oma me allerlei verhalen vertelden die hier in het dorp gebeurden, soms schrikken ze soms minder indrukwekkend voor een klein kind. De laatste tijd kom ik hier vaak als ik mijn ouders bezoek, geniet van de lokale Liguria di Ponente recepten en ben begonnen met het onderzoeken van al die verhalen.

Ceriana is een pre-Romaans dorp, en heeft in totaal 17 kerken of kapellen, wat een echt groot aantal is voor een kleine stad in het achterland van Ligurië, het is het enige dorp in alle Ligurië met zo'n bedrag of religieuze plaatsen binnen een enkel dorp. Om de katholieke godsdienst te contrasteren, zoals in Triora, was de aanwezigheid van Basure (heksen in het dialect van Ligurië) welbekend. Dus, tussen religie en heidendom, zijn mysteries en mystieke verhalen aanwezig in het hele dorp.

Voor vrijstelling wordt verteld dat de heksen die in de fresco's van de 1500 in de muren van het Paleis van de graaf worden vertegenwoordigd, levend tijdens nacht van zomerzonnewende en dans op de vloer van het paleis worden. Een ander grappig verhaal dat mijn oma mij vertelde en voordat mijn oma mijn moeder vertelde gaat het over een fontein. Niet ver van de hoofdplaats van het dorp ligt onder een gewelf dat gevormd wordt door een van de carrugi (smalle Ligurische straatjes) een fontein die ogenschijnlijk magisch was.

Helaas werd vandaag de dag de oorspronkelijke fontein gesloten, en vervolgens vervangen door gewoon een lelijke kraan vergeten door iedereen. Ik vraag me echter af of de magie er nog is. Er werd gezegd dat die fontein was een orakel, en dat het gebruikt om te praten. De grootvader van mijn grootvader was een smid en op een dag ging hij naar de fontein om zijn gereedschap schoon te maken toen hij plotseling zag dat er wat haar uit met het water, dus hij trok ze om hen te trekken en hij hoorde een stem zeggen, "wees zachtjes je me pijn! Ik heb erover gesproken met een aantal oude mensen van het dorp en ze herinneren zich hetzelfde verhaal dat hij was niet de enige die sommige haren afkomstig uit de fontein gevonden, anderen in het dorp ervaren het ook. Maar wat nog vreemder was, op een dag was de grootvader van mijn grootvader zijn gereedschap weer aan het schoonmaken en dacht hij hardop na hoe geweldig het zou zijn geweest als zijn werken nooit zouden verroesten. Plotseling de fontein sprak weer en zei: "Zout, zand en beat" wachtte hij een beetje om zich heen keek en de fontein herhaalde het opnieuw "Zout, zand en beat" hij liep naar huis en probeerde alle mogelijke combinaties totdat hij de oplossing gevonden en hij werd beroemd in al zijn dorp omdat een van zijn creaties, poorten, restauraties waren roestend met de tijd. Ook vandaag nog herinneren de ouden uit het dorp zich de werken van de grootvader van mijn grootvader die de legende vertelden dat er blijkbaar niets roestte.

Helaas heeft hij nooit het geheim aan iemand verteld, vandaag is de fontein vervangen, maar wie weet is de magie nog steeds aanwezig en op een dag iemand zal horen praten tijdens het drinken van zijn water of gewoon het wassen van zijn handen.

Ceriana

18034 Ceriana, Province of Imperia, Italy

En tu furnu restaruant in Ceriana

18034 Ceriana, Province of Imperia, Italy