Dolceacqua en haar Legenden ontdekken met een glas wijn en een michetta

Dolceacqua wat letterlijk Zoet Water betekent, het is de naam van dit prachtige middeleeuwse dorp in het Ligurische achterland. Er zijn verschillende versies die vertellen waar de naam vandaan komt, maar het is zeker dat het was verandering in de oude Italiaanse taal en niets te maken met het water, maar blijkbaar meer gerelateerd aan de aardige mensen natuur. Het is ook een van de eerste dorpjes die je zult vinden wanneer je de kust verlaat en je rijdt naar de bergen in de Ligurische backcountry, het is echt een gezellig dorp met zijn typische Ligurische smalle huizen onder het kasteel en zijn pittoreske brug boven de Nervia rivier.

Als we het over kasteel hebben, denken we inderdaad vaak aan spoken en Liguria Ponente lijkt een beetje op Schotland, het zit vol ruïnes, spoken en mysteries. In Dolceacqua is onze geest een dame, Lucrezia, ook wel 'La dama bianca' "De Witte Vrouwe" genoemd, vanwege haar jurk. Het verhaal vertelt dat er in 1300 een verschrikkelijke en tirannieke telling in het Doria kasteel die terug de "ius primae noctis"-wet, "recht van de eerste nacht" die verwijst naar een vermeende wettelijke recht in de middeleeuwse tijd waardoor feodale heren seksuele relaties met ondergeschikte vrouwen hebben op hun bruiloft eerste nacht geïntroduceerd. Lucrezia was verliefd op Basso, maar wilde haar eerste huwelijksnacht niet doorbrengen met de boze graaf. Vanwege de geluiden van het feest vonden de bewakers ze echter en brachten haar naar het kasteel. Lucrezia weigerde met hem te slapen en verzette zich met alle middelen, ze probeerde zelfs zichzelf te doden door uit te springen als de weduwe van de slaapkamer van de graaf, dus de soeverein in woede sloot haar in de gevangenissen van het kasteel denken dat ze zou binnenkort van gedachten veranderd. Maar dat was niet het geval, Lucrezia, een echt sterke vrouw, liet haar van de honger sterven. Terwijl heel het dorp rouwde om haar dood, werd Basso woedend over de graaf, op een nacht, sluipte het kasteel binnen en ging naar de graafkamer, wees een mes op zijn keel en verplichtte hem om een nieuwe wet te schrijven waarin hij afschafte het "recht van de eerste nacht". De dag werd het dorp immers gedeeld tussen het verdriet van de dood van Lucrezia en het geluk van de nieuwe wet die de vrouwen meer vrijheid gaf. Daarom besloten de vrouwen van het dorp om een dessert te maken in Lucrezia's eer om haar voor altijd te herinneren en te bedanken, vanwege haar offer nu ze allemaal vrij waren.

Het beroemde dessert heet Michetta, het is een heerlijke brioche, net als een zoete broodje, Dolceacqua is het enige dorp waar u het kunt vinden en het is nog steeds goed bekend in de buurt. Het bijzondere van dit dessert is zijn naam, waarom noemen vrouwen het die dag Michetta? Want in het dialect verwijst de naam michetta naar een precies vrouwelijk lichaamsdeel. Het verhaal vertelt dat de vrouwen van het dorp die dag van 16 augustus 1300 besloten om het zoveel mogelijk vorm te geven als een vrouwelijke vagina, terwijl ze zingen "Omi, au, a michetta a damu a chi vuremu nui" (Ligurisch dialect) wat betekent: "Mannen, nu onze Michetta, we geven het aan wie we willen" Dus, neem ik aan dat ik je niet hoef te vertellen wat michetta betekent in Dolceaqua's dialect en waarom het zo populair is.

Sinds die dag is 16 augustus de Michetta feestdag over de smalle wegen van Dolceacqua, waar u kunt genieten van een goed glas Rossese, de lokaal geproduceerde rode wijn, terwijl u geniet van het speciale dessert.

Maar zelfs als het verhaal hier eindigt met een happy end, is het ook hier waar het mysterie begint. Blijkbaar wordt verteld dat sinds die dag in 1300 de geest van Lucrezia het kasteel jaagt en je haar kunt horen zingen tijdens de nacht. Mijn zus vertelde me dat ze gisteravond met een paar vrienden naar het kasteel ging, omdat ze een manier wisten om erachter te komen. Ze splitsten in twee groepen: de een bleef buiten de muren van de ruïne en de ander stapte in, ze liep met haar vrienden in de ruïnes en stond op het punt te vertrekken toen ze iemand hoorden zingen, vertelde ze me dat ze onmiddellijk dacht dat iemand ze een grap aan het maken was, dus zei ze luidkeels: "Wie is er? Niet grappig," en plots stopte de stem en luid schreeuwde een acute vulling van de lucht in de ruïnes van het kasteel. Ze waren zo bang dat ze onmiddellijk opraken en gewoon aan de andere kant van de gebroken muur, ontmoetten ze de andere jongens geduldig afwachtend die helemaal niets hoorde. De vorige keer dat ik bij haar was, vroeg ik of ze 's avonds met me mee mocht komen naar het kasteel, omdat ik nieuwsgierig was om te zien, maar sinds die avond weigert ze het te benaderen...

Dolceacqua Village

18035 Dolceacqua, Province of Imperia, Italy