Wandeling van Saint-Jean-Pied-de-Port naar Roncesvalles

Waarom hier?

Jaren geleden, toen ik in Elephant & Castle in Londen woonde, kwam ik een boek tegen dat mijn aandacht trok in een tweedehandswinkel. Het ging over de Camino de Santiago, iets waar ik destijds nog nooit van gehoord had. Voor wie het misschien niet weet, de Camino de Santiago is een pelgrimstocht door Noord-Spanje die begon in 812 na Christus toen de resten van de heilige Jacobus werden ontdekt in Galicië, Spanje. Het idee om tenminste een deel van deze eeuwenoude route door de Pyreneeën en het Spaanse platteland te lopen sprak me meteen aan. En als liefhebber van Baskenland, waar beter te beginnen dan in de Frans-Baskische stad Saint Jean Pied de Port?

Aan de slag

Ik kwam vroeg in de avond aan op het stationnetje van de stad, zonder dat er een accommodatie geboekt was, maar dit was geen probleem. Er leken meer dan genoeg "albergues" in de stad te zijn om degenen die hun camino begonnen op te zetten. Een herberg of 'albergue de peregrinos' is een speciaal type herberg dat zich specifiek richt op mensen die op de Camino de Santiago lopen en is te vinden langs de hele route, helemaal van Frans Baskenland tot Santiago de Compostela in het noordwesten van Spanje. Degene die ik had gevonden was oud; klein, charmant en historisch met een kleine achtertuin met uitzicht op de zonsondergang en de nabijgelegen groene bergen. Dit was aan de Rue de la Citadelle net naast het pelgrimsbureau waar je een 'pelgrimspaspoort' krijgt dat je toegang geeft tot de andere albergues langs de route en bewijst hoe ver je hebt gereisd.

Pilgrims Office, Saint-Jean-Pied-de-Port

39 Rue de la Citadelle, 64220 Saint-Jean-Pied-de-Port, France

Saint-Jean-Pied-de-Port

64220 Saint-Jean-Pied-de-Port, France

Op weg naar de hemel

De volgende ochtend werd ik al vroeg wakker door andere 'pelgrims'. Sommige van deze mannen staan graag om 4 uur 's morgens op om aan hun wandeling te beginnen, dus normaal gesproken hoor je in deze albergues het geluid van ritselende tassen en mensen die zich elke ochtend voor de zon opkomt verplaatsen. Ik was een van de laatste stijgers in de kamer vol stapelbedden, maar was toch om 7 uur 's morgens de deur uit, klaar om de Col de Lepoeder op te klimmen, een berg die 1.429 meter hoog is. Dit bleek moeilijker dan ik had verwacht. De route is behoorlijk steil en ondanks dat ik een fervent jogger was, raakte ik uitgeput en moest ik onderweg een paar keer stoppen voor een rustpauze. Ik ontmoette een Finse reiziger op weg naar boven en we moedigden elkaar aan om door te gaan. Ik ontmoette toen een vriendelijke Canadese reiziger die me een fles water aanbood op het moment dat ik dat het hardst nodig had. Nooit eerder smaakte water zo goed voor mij.

Boven de wolken

In wat mijn hoogtepunt van de dag was, en een ervaring die ik nooit zal vergeten, kwam ik uiteindelijk op het hoogste punt van de berg terecht en liep ik letterlijk boven de wolken uit. Het feit dat ik niet verwacht had zo'n prachtig uitzicht te zien, maakte de ervaring nog spectaculairder. Vanaf daar zou er een korte afdaling zijn naar de stad Roncesvalles waar ik als een koning zou eten, naar de mis zou gaan, wijn zou drinken en zou slapen in een oud klooster, de 13e eeuwse Colegiata de Santa María. Mijn benen hadden pijn in mijn benen, maar ze hadden me het recht verdiend om die onvergetelijke uitzichten te ervaren.

Roncesvalles (Roncevaux)

Roncesvalles, Navarre, Spain