Kolkata, de culturele hoofdstad van India, in het kielzog van COVID-19

De Franse auteur Dominic Lapierre schonk de naam 'de Stad van de Vreugde' aan Kolkata. En de stad heeft die reputatie waargemaakt met zijn uitbundige chaos en warme, gastvrije ziel. Voor het eerst sinds het ontstaan van de stad in 1686 staat Kolkata echter nog steeds griezelig in de schaduw van de COVID-19 pandemie. Het is een tikkende tijdbom geworden met de regering van India die het tot een van de 11 districten van het land verklaart waar de situatie 'bijzonder ernstig' is. Er wordt vaak gezegd dat de mensen in Kolkata ontspannen zijn en in eigen land wonen. Dat mag dan wel een beetje waar zijn, maar de wetenschap dat deze staat van zijn nu de rechtsstaat is, is ongemakkelijk.

De stand van zaken

Kolkata staat sinds 24 maart onder lockdown en deze regeling zal naar verwachting op 3 mei worden herzien of verlengd, afhankelijk van de dreiging die op dat moment dreigt. Nu iedereen, behalve het personeel van de hulpdiensten, thuis is opgesloten, zien de drukke straten er troosteloos uit. Alles is gesloten, behalve de kruidenierswinkels en de markten waar de levensmiddelen worden opgeslagen, en de apotheken. We zijn allemaal aan het telewerken en proberen de verlammende angst opzij te zetten om te schuilen in de schijn van een normale dag.

De beelden van een desolaat Victoria Memorial, een lege Prinsep Ghat, die de rondes op het nieuws doet, lijken een buitenaards fenomeen. De gesloten luiken van de theestalletjes langs de weg, die net zo goed deel uitmaken van het culinaire landschap van de stad als van het culturele landschap, herinneren ons aan de normaliteit die we waarschijnlijk als vanzelfsprekend beschouwden. De iconische Howrahbrug die de lading van 100.000 voertuigen en 150.000 voetgangers per dag draagt, is nu bijna een antithese van zijn gebruikelijke zelf. Hoe ongewenst deze bezienswaardigheden ook zijn, er is ook een positieve kant aan deze situatie. De luchtkwaliteit in de stad is aanzienlijk verbeterd. De Hooghly-rivier, waarop de Howrahbrug ligt, heeft op zijn minst een schijn van schoon water gehad. Hoezeer we ook het toeteren van auto's en de eindeloze files missen, de afwezigheid van smog heeft ons het plezier gegeven om een heldere nachtelijke hemel met fonkelende sterren te ervaren.

Howrah Bridge, Kolkata

Rabindra Setu, Fairley Place, B.B.D. Bagh, Kolkata, West Bengal, India

Prinsep Ghat, Kolkata

Fort William, Hastings, Maidan, Fort William, Hastings, Kolkata, West Bengal 700021, India

Victoria Memorial, Kolkata

1, Queens Way Kolkata, West Bengal 700071, Kolkata 700071

De openbare viering van Poila Boishakh geannuleerd

Wat de Bengalen tot nu toe het meest hebben gemist is het vieren van Poila Boishakh, het Bengaalse Nieuwjaar, op 14 april. Poila Boishakh is een tijd voor grote bijeenkomsten met familie en vrienden over heerlijk eten en de typische adda (de Bengaalse versie van rondhangen). Met de normen van sociale afstandelijkheid op zijn plaats, is er geen restaurant hoppen op deze speciale dag dit jaar. Er is geen Halkhata Pujo (Pujo-aanbidding) geweest, waarin Bengaalse bedrijven hun nieuwe financiële grootboeken voor het jaar openen, waarbij het roodboek de Halkhata is. We hebben allemaal een nietjeswinkel die we elk jaar op Poila Boishakh bezoeken voor de Halkhata Pujo. Met de normen van sociale distantie op zijn plaats is het enige wat we kunnen doen, is thuis vieren door te bidden voor het welzijn van iedereen.

Voor het volk, door het volk

Een ding is duidelijk geworden sinds het begin van de lockdown. Sociale distantie is een luxe die alleen door geprivilegieerden kan worden geboden. India is een ontwikkelingsland met een bevolking van 1,3 miljard mensen. Hoe zit het met de mensen die in sloppenwijken wonen die 10 mensen in één kamer huisvesten? Hoe zit het met de dagelijkse weddenschappen en de arbeidsmigranten die geen spaargeld hebben en nu hun broodwinning zijn kwijtgeraakt? Hoe zit het met de mensen die geen huis hebben? Terwijl de regering haar best doet om zulke mensen te helpen met verschillende hulppakketten, is het bijna niet genoeg. In het licht van de grimmige situatie moeten we meer doen om de humanitaire crisis te verlichten. Dat kunnen we doen door de volgende organisaties in Kolkata te helpen:

Ramakrishna Math & Ramakrishna Missie

De Ramakrishna Missie Seva Pratishthan, het ziekenhuis van de organisatie in Kolkata, heeft isolatieafdelingen ingericht voor mensen die COVID-19 positief testen. De verschillende takken van de organisatie in de stad hebben ook een cumulatieve 32.000 kg rijst, 6.000 kg linzen en andere essentiële goederen zoals bakolie, aardappelen, uien, suiker, zout, meel, koekjes, zeeprepen, gezichtsmaskers etc. verdeeld onder ongeveer 6000 arme gezinnen. U kunt hen helpen bij de hulpverlening door op de onderstaande link te klikken:

Anti Hunger Squad

Deze Kolkata organisatie is twee jaar geleden begonnen met het voeden van mensen buiten de overheidsziekenhuizen. Te midden van de COVID-19 pandemie hebben ze zich gericht op de berooide dagelijkse weddenschappen en hun families. Het vrijwilligersnetwerk van de Anti Hunger Squad verdeelt gekookte maaltijden, hand-sanitisers, wegwerphandschoenen en essentiële voedselnieten in verschillende sloppenwijken van Kolkata. Ze hebben tot nu toe 120 voedselkampen georganiseerd voor degenen die het ergst getroffen zijn door de huidige situatie. U kunt de nobele zaak helpen door hier te doneren:

Kolkata is de perfecte juxtapositie van het oude en het nieuwe. We houden vast aan de charme en de nostalgie van de oude wereld, terwijl we ons tegoed doen aan alles wat modern is. De wereld zal er anders uitzien als de pandemie voorbij is. En ik ben er zeker van dat Kolkata alle veranderingen in de loop van de pandemie op zich zal nemen en dat zijn altijdgroene elementen deze zullen aanvullen. De Stad van de Vreugde zal opnieuw alle zwervende zielen verwelkomen en ze haar eigen maken.