La Behobia - een schilderachtige halve marathon naar San Sebastián

Van alle dingen die ik heb gedaan in Spanje, La Behobia, moet er zijn met de meest lonende zo niet de meest plezierige. De halve marathon, officieel Behobia-San Sebastián genoemd, is een zeer populaire schilderachtige afdaling van 21 km door de Baskische regio Guipúzcoa. Het begon in 1919 en slaagt er tegenwoordig in om mensen aan te trekken uit heel Spanje en daarbuiten.

In Behobia

Behobia

Endarlaza Hiribidea, 55, 20305 Irun, Gipuzkoa, Spain

Pheasant Island

Isla de los Faisanes/Île des Faisans, España, 20305, Gipuzkoa, France

Uitgangspunt is het dorpje Behobia, een buitenwijk van Irun, dat aan de Frans-Spaanse grens ligt. Ik kwam hier een paar uur vroeg aan en maakte een wandeling over de kleine 'internationale' brug van Endarlaza Hiribidea om de tijd te doden. Dit bracht me binnen een minuut naar het Franse dorp Aldapa, een buitenwijk van Hendaye. Terwijl ik op de brug stond, zag ik huizen aan weerszijden van dit smalle stukje van de rivier de Bidasoa met uitzicht op elkaar. Het lijkt vreemd om te denken dat de mensen die hier wonen 's ochtends wakker kunnen worden, hun ramen kunnen openen en gedag kunnen zwaaien naar hun buren die in een ander land wonen. Even vreemd is het eiland Pheasant, dat midden in de rivier ligt, omdat het een gedeeld grondgebied is van zowel Frankrijk als Spanje.

Vertrekken en bergopwaarts rijden

Hoewel ik bij het begin van de race in een menigte van duizenden zat, pakte iedereen tijdens de run zijn eigen tempo op en de menigte verspreidde zich tot op zekere hoogte. Na 6 km begon ik een 80 meter hoge heuvel te beklimmen, Alto de Gaintxurizketa genaamd. Dit is de steilste heuvel en het moeilijkste deel van La Behobia, en de klim duurt 2 km. Gelukkig en belangrijk, zijn er kraampjes langs de hele route die lopers voorzien van kopjes koud water. Ik kan u vertellen dat drinkwater nog nooit zo aangenaam is geweest in mijn leven.

De steun van de menigte

Tijdens de run passeerde ik een heleboel leuke stadjes en dorpjes op het Baskische platteland, allemaal vol met mensen die het woord "ánimo" zingen om ons op te vrolijken met lopers. Ik kan eerlijk zeggen dat dit soort steun bijna net zo veel helpt als het koude water. Het is vooral nodig tegen het einde als na 16 km, ik moest beginnen aan een andere steile klim naar Alto Miracruz. Met zijn 50 meter hoogte is het niet zo steil als de eerste grote heuvel, maar na zo veel gelopen te hebben, is het zeker niet gemakkelijk. Eenmaal bovenaan begint de afdaling echter over een rechte weg, uitgelijnd met juichende menigten, richting San Sebastian - het eindpunt op 21 km. Deze afdaling van Alcalde J. Elosegi Hiribidea was mijn persoonlijke gloriemoment in La Behobia. Ik had op de een of andere manier mijn voet geblesseerd en had veel pijn, maar wist dat de eindstreep zo dichtbij was en dat de menigte me dat niet zou laten vergeten.

In San Sebastián

Zurriola Bridge

Zurríola Hiribidea, Donostia, Gipuzkoa, Spain

La Concha Beach

Beach of La Concha, 20007, Gipuzkoa, Spain

Ik stak de Art Deco Zurriola Bridge over en daarna de finishlijn op de Boulevard Zumardia. Hier verzamelen alle lopers een medaille voor het succesvol afronden van de run en kunnen poseren voor een professionele foto voor het sponsorbord. Ik was nu vrij om het rustig aan te doen in wat naar mijn mening de charmantste kuststad van heel Spanje is. De rest van de dag was het mijne om van te genieten door te chatten met andere lopers, een Baskische keuken te bestellen, een welverdiend biertje te drinken en te chillen bij La Playa de la Concha, door velen beschouwd als het beste strand van Europa.

"Niets, zelfs geen pijn, duurt eeuwig. Als ik gewoon de ene voet voor de andere kan blijven zetten, kom ik uiteindelijk aan het einde.