Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
Bevroren appelen
7 uur 's ochtends in een klein huisje op Åland. Het is donker buiten. Maar niet voor lang. Vandaag wordt een vreemde dag: de vorst heeft het eiland getroffen. We moeten wachten tot de appels vrijkomen. We weten niet hoe lang het gaat duren, dus we wachten naast de telefoon, klaar om de weg op te gaan zodra we nieuws van onze baas hebben.
Ondertussen zit ik naast het raam te ontbijten en naar de zonsopgang te staren. Buiten is het zo mistig dat je niet precies kunt zeggen wanneer de dag begint. Maar op een gegeven moment realiseer je je dat je de vormen van de bomen en het licht op het meer kunt onderscheiden.
De aanblik is magisch. De vorst kristalliseerde het landschap. Het gras schijnt wit terwijl het meer verstopt speelt en zoekt in de laatste wolken. De lucht is iets geel en de nevel wordt dunner en dunner.
Ik bereid een enorme thermoskan thee en een lichte maaltijd. Dan ga ik op weg naar het opvangcentrum. Elke stap die ik doe het gras piept. Ik zit aan de zijkant van het water en wikkel mezelf in een dik en zacht deken.
Dat is waar ik je achterlaat. Voel de zon je gezicht opwarmen. Kijk naar de dag die duidelijker wordt. Bekijk de vorst die smelt en onthul de ware kleuren van het land.
Adem de koude lucht in.
Genieten.
... Praktische Hoek
Ik verbleef in een huisje in Tjudö, ten noorden van het hoofdeiland. Maar u vindt overal meren op Åland. Ik stel voor dat je rondwandelt en een plek vindt die je leuk vindt. Langs de meren vindt u vaak banken om op te zitten...
Een thermosfles thee heeft de neiging om de kou niet zo belangrijk te maken en geeft je een goede reden om te stoppen ;) Als je ruimte in je tas hebt, is een deken een andere manier om je warm en gelukkig te houden.
Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
De schrijver
Eileen Robinson
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent
