Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
In het zuiden van Peru, een woestijn die grenst aan de zee, rijk aan archeologische overblijfselen, zeefossielen en wilde dieren, werd in 1975 een beschermd gebied: het Paracas National Reserve. De regionale fauna reikt echter tot aan de Ballestas Eilanden, die op enkele minuten varen van Paracas liggen. De naam Paracas komt van de woorden "para" en "akos", die samen, in de Quechua taal, "zandregen" betekenen. Het is een gebruikelijk fenomeen in dit winderige gebied, met prachtige woestijnlandschappen, mysteries van vroegere beschavingen en habitats van wilde dieren die we op het punt staan te ontdekken.
De Paracas beschaving
Paracas is genoemd naar een cultuur die het gebied bewoonde van ongeveer 600 v. Chr. tot 200 n. Chr., voorafgaand aan de Nazca cultuur. Uit de ontdekkingen kon worden afgeleid dat de mensen van de Paracas-cultuur een eenvoudig leven leidden, gebaseerd op visserij en landbouw, maar dat zij zich in twee dingen onderscheidden. Het ene is de anatomie, met bewijzen van schedelvervorming (beoefend om de elite te onderscheiden) en succesvolle schedeloperaties. Het andere was het weven, dat beschouwd wordt als een van de culturen met de beste textielcreaties van het continent. Het Julio C. Tello Site Museum, gelegen in de woestijn van het reservaat, laat interessante archeologische vondsten van deze cultuur zien.
Julio C. Tello Site Museum, Paracas
Centro de Interpretacion, Sendero al Mirador, 11550, PeruBallestas Eilanden en het mysterie van El Candelabro
Elke ochtend vertrekken er verschillende boten vanuit de stad Paracas naar de Ballestas-eilanden. Een van de belangrijkste bezienswaardigheden is echter al te zien lang voordat men er aankomt. Het is El Candelabro, een 181 meter hoge geoglyph, gelegen op een heuvel van het schiereiland - groot genoeg om enkele kilometers ver te zien. Zijn naam, die "de kroonluchter" betekent, werd gegeven omwille van zijn vorm, maar is om één reden niet echt toepasselijk. De geoglyph was er al voor de komst van de Europeanen naar Amerika, dus kroonluchters, zoals wij die kennen, bestonden niet in dat deel van de wereld. In feite, wat het werkelijk voorstelt is onbekend. Maar het is nog merkwaardiger te bedenken dat deze geoglyph, gemaakt op het zand, honderden jaren heeft overleefd op een extreem winderige plek. Het is er zelfs zo winderig dat toeristenboten er om veiligheidsredenen alleen 's morgens varen. Bovendien beweren sommige plaatselijke bewoners dat er op een bepaald moment gouden weerkaatsingen zijn gezien in de slagen van de geoglyph.
Bij het verlaten van het schiereiland, na enkele minuten navigeren, beginnen de Ballestas-eilanden op te duiken. Op deze kleine rotseilandjes wonen geen mensen. In plaats daarvan zitten ze vol met zeehonden, zeeleeuwen, Humboldt pinguïns, pelikanen, guano vogels en nog veel meer zeefauna. Hen te observeren in de grillige rotsformaties, die hun thuis zijn, is een leuke ervaring.
Ballestas Islands, Paracas
7M7P+8V Pisco, PeruParacas National Reserve, een woestijnachtige weg naar de zee
Terug aan land is het tijd om het reservaat te verkennen. Het kan worden verkend per auto, buggy, quad of fiets. Als u voor de laatste optie kiest, houd er dan rekening mee dat het een zeer winderig woestijngebied is. Daarom kan de rit zwaar zijn, maar de moeite waard als je van fysieke uitdagingen houdt. Het Paracas National Reserve is de noordelijke grens van het woestijngebied dat na de Atacama-woestijn, het droogste ecosysteem van Zuid-Amerika, doorloopt. In het midden van de woestijn ligt het archeologisch museum, en verder naar het westen ligt de zee met verschillende stranden van gekleurd zand, die contrasteren met de blauwe zee.
Paracas National Reserve, Paracas
XQMQ+VQ Salinas de Otuma, PeruOp deze stranden maken zeevogels voortdurend spektakel in de lucht. Soorten die uit verschillende streken van het continent migreren, zoals meeuwen, scholeksters en flamingo's, ontmoeten elkaar in deze kuststrook. Verder is ook het onderwaterleven belangrijk, en Paracas is een belangrijk reservoir van zee-fossielen.
Het is merkwaardig om te bedenken hoeveel diersoorten deze woestijn tot hun thuis maakten, zoals ooit ook de mensen van de Paracas- en Nazca-culturen dat deden. Paracas National Reserve, het woestijnachtige thuis van zeedieren en de mysteries van vroegere beschavingen, laat ons zien dat de natuur niet altijd groen is. Het kan alle kleuren hebben en ons op vele verschillende manieren verbazen.
Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
De schrijver
Vanesa Zegada
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent