Pietraporciana, een natuurreservaat in Toscane

Het Pietraporciana natuurreservaat beslaat de top, de noordkant en een deel van de zuidkant van de Poggio berg (847 m). Het doorkruist Chianciano Terme en Sarteano, scheidt het Val d'Orcia van het Val di Chiana en strekt zich uit naar het zuiden met de Monte Cetona.

Het meest interessante aspect van het reservaat is het beukenbos dat zich ontwikkelt op de steile noordelijke helling van de Poggio di Pietraporciana. De hoogte reikt tot meer dan 800 meter en dankzij de ligging aan de noordkant en de ligging te midden van de warme wind, behoudt het het hele jaar door een eigenaardig microklimaat. Het bos is een prachtig voorbeeld van relictbeukenbossen, een overblijfsel van de veel grotere en uitgestrekte beukenbossen die een paar duizend jaar geleden lager gelegen gebieden bevolkten. Hoewel beuk de overheersende soort is, met vele indrukwekkende voorbeelden, wordt hij vaak vergezeld door Turkse eik, witte haagbeuk, bergesdoorn, opaalesdoorn, de zwarte haagbeuk en ciavardello (Sorbus torminalis). De dichte schaduw van de beukenbomen verhindert de groei van dik kreupelhout. Daardoor zijn de struiken - zoals hazelaar, corniolo (cornus mas) en berretta da prete (euonymus europaeus) - vrij schaars en typisch voor koele en vochtige omgevingen.

Het beukenbos Pietraporciana herbergt onder andere twee zeldzame struiksoorten voor het Italiaanse grondgebied: De belladonna (atropa belladonna) en een gevaarlijk soort struik met giftige bosbessen die onder de beuken groeit (euonymus latifolius). De eerste is in feite een typische mediterrane bergsoort en is aanwezig in de provincie en het reservaat, maar ook in de nabijgelegen sparrenbossen van Vivo d'Orcia, vlakbij de Amiata berg. Het stuwmeer is ook een van de weinige plaatsen in de provincie waar de martagonlelie (liliummartagon) groeit. Dit is een Liliaceae die zeer zeldzaam is geworden door zijn intense oogst. De meest representatieve diersoorten van het reservaat zijn verbonden met het bos, in het bijzonder met beuken en zekerheden. Er zijn drie soorten spechten: De grote specht, de groene specht, de groene specht en de stijve nek spechten; ook de sperwer is te zien. Onder zoogdieren, de marter, die meestal een indicator soort van goed bewaard gebleven bossen is, en een aanwezigheid van wolven zijn ook gemeld om te leven in het gebied. In de holtes van de boomstammen vinden de kerkuil (tyto alba) en de bosuil (strix aluco) onderdak, en 's nachts verhuizen ze naar de omliggende open gebieden op zoek naar kleine knaagdieren. Bij grotere bomen nestelen de biancone (circaetus gallicus), samen met de lodolaio (falco subbuteo), de honingbuizerd (pernis apivorus) en de buizerd (buteo buteo buteo).

Pietraporciana Nature Reserve

Riserva Naturale Pietraporciana, Sarteano SI, Italia

Het huisje in het centrum van het natuurreservaat is het referentiepunt voor bezoekers en wandelaars: deze faciliteit is geschikt voor maximaal 24 personen als hostel en biedt bed & breakfast. Het heeft ook een klein amfitheater waar artistieke, educatieve en culturele evenementen kunnen worden gehouden. Het natuurreservaat Pietraporciana kan worden bereikt vanaf Sarteano door de weg naar Castiglioncello del Trinoro te nemen. Na ongeveer 3 km verlaat u de weg SP126 en gaat u verder op de onverharde weg richting het ingerichte gebied "Le Crocette". Vanuit Chianciano, in plaats daarvan, gaat u verder vanuit de tuinen van "La Foce" op een onverharde weg voor ongeveer 3,5 km en volgt u de houten borden. Het bezoekerscentrum is geopend van dinsdag tot en met zondag van 10.00 tot 18.00 uur. Voor reserveringen kunt u contact opnemen met pietraporciana@gmail.com of de website www.pietraporciana.it bezoeken.