Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
Hallstatt geïsoleerd stadje diep in de Oostenrijkse Alpen is ondanks de omvang en de kleine bevolking van slechts een paar honderd mensen uniek in vele opzichten. Het is de thuisbasis van het grootste knekelhuis van Europa met 600 geschilderde schedels, de oudste houten trap en de oudste zoutmijn ter wereld. Hele tijdperk in de menselijke geschiedenis draagt de naam van deze stad, dankzij de vondsten van de begraafplaats uit de ijzertijd, waar nog eens 2000 mensen werden opgegraven. Deze stad aan het meer omgeven door het ruige bergachtige terrein is zo mooi dat de Chinezen hebben gebouwd op ware grootte kopie van de stad. Hallstat is al sinds de prehistorie bevolkt en bloeide eeuwenlang. De belangrijkste bron van rijkdom waren de zoutmijnen in de bergen boven de Hallstatt.
In de 16e eeuw steeg de productie van zout en was het niet meer mogelijk om alle gevraagde zout ter plaatse te produceren. Daarom werd besloten een nieuwe productiefaciliteit te bouwen op ongeveer 40 km afstand in de buurt van Traunsee. Om de pekel, zoutoplossing in water, te transporteren van de zoutmijn Hallstatt naar een nieuwe productiefaciliteit waar de pekel zou worden getransformeerd tot zoutconstructie van een nieuwe pekelpijpleiding was nodig. Daarom werd in 1595 begonnen met de aanleg van een 34 kilometer lange pekelpijpleiding. Na 12 jaar bouw en de pijpleiding verbond Hallstatt-zoutmijnen via Bad Ischl met Ebensee. Ebensee aan het Traunseemeer was de belangrijkste haven voor zoutexport. De pekelpijpleiding werd aangelegd uit 13.000 houten pijpen en had de uniforme helling van de hoge berg naar beneden in de vallei. De houten pijpen zouden 100 jaar meegaan, maar de laatste houten pijpen werden na de Tweede Wereldoorlog, 250 jaar later, vervangen.
Toen de vraag naar zout in de 18e eeuw toenam, werd begonnen met de aanleg van een nieuwe pekelpijpleiding die zoutmijnen en Bad Ischl met elkaar verbond. De Gosauzwangbrug, die over de vallei van de Gosaubach-vallei over vijf slanke tot 40 meter hoge pijlers van kalksteenblokken loopt, was de meest gedurfde technische structuur van de nieuwe pijpleiding en een van de meest gecompliceerde projecten voor de bouw van het Salzkammergut ten tijde van de bouw. Deze brug wordt door de staat beschermd en wordt nog steeds voor hetzelfde doel gebruikt.
Tot op de dag van vandaag bestaat de pekelpijpleiding nog steeds. Nu is het gemaakt van plastic buizen en legde ver onder de vorst lijn diep in de grond. Het loopt onder de grote Gosauzwangbrug door. Het is de oudste industriële pijpleiding ter wereld die nog in gebruik is. Nog een superlatief van Hallstatt gebied.
Tegenwoordig wordt het tracé van de oude pekelleiding (Soleweg) gebruikt voor wandeltochten. De Soleweg is een van de mooiste wandelroutes van Oostenrijk en loopt langs de Hallstätter See en de rivier de Traun tussen bergen en dorpen door het Inner Salzkammergut.
Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
De schrijver
Ogi Savic
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent
