Traditionele Birmese cultuur in Pakokku

Voor de meeste reizigers dient het minuscule backwaterstadje Pakokku alleen als tussenstop tussen Bagan en bestemmingen in West-Myanmar, zoals Mrauk U of Mindat. Dit is typisch een grote vergissing, aangezien kleine stadjes in Myanmar altijd vol zitten met geconcentreerde traditionele cultuur. Het oude, buitengewoon gezellige centrum van Pakokku herbergt een aantal cheroots (Birmese sigaren) fabrikanten en een aantal imposante oude tempels. Zelfs de kleinere nederzetting Pakhangyi in de buurt heeft een van de beste voorbeelden van traditionele teakhouten architectuur van Myanmar, en op een zanderige oever aan de overkant van de rivier wordt jaarlijks een geestenvereringsfestival gehouden. Pakokku was ook het brandpunt van de "Saffron Revolution" in 2007, toen een opstand van boeddhistische monniken tegen de genadeloze heersende junta, geschikt voor een Shaolin actiefilm, een hervormingsbeweging in het hele land op gang had gebracht.

Pakokku oude stad

Het oude centrum van Pakokku voelt nog landelijker, vrediger en middeleeuwser aan dan de meeste Birmese steden. De helft van de gebouwen is van hout, veel straten zijn onverhard en begroeid met tropisch groen. Je zou hier zonder veel voorbereiding een historisch drama kunnen opnemen. Tempels, markten en werkplaatsen liggen willekeurig door de stad verspreid, en langs de rivier is de gebruikelijke bedrijvigheid - vrachtboten, vissers, vrouwen die water halen. Een tempel van belang is de Thiho Shin Pagode, beroemd om zijn grote jaarlijkse paya pwe (festival) in mei of juni. Shwe Ku Pagode heeft zeldzame stukken oud houtsnijwerk en een zeer rustgevende stupatuin. Voor spontane lezingen over politiek, moderne Birmese geschiedenis en overleven in een totalitaire staat, praat met monniken of bezoek Mya Yatanar guesthouse (officieel gesloten, maar soms kan een ultra-goedkope kamer worden geregeld). Pakokku is de plaats waar de "Saffraanrevolutie", een snelle, krachtige verschuiving naar vrijheid van het onderdrukkende regime, in 2007 was begonnen toen een aantal monniken gewond raakte tijdens een protestdemonstratie. Mya Mya, de innemende en goed opgeleide eigenares van Mya Yatanar guesthouse, zal misschien een paar verhalen over die gewelddadige tijden delen als ze vrij is.

Shwe Ku Pagoda, Pakokku

83HP+W52, Pakokku, Myanmar (Burma)

Kers maken

Traditionele ambachten vormen nog steeds de ruggengraat van de Birmese economie, en Pakokku vormt daarop geen uitzondering. Het heeft een ongewoon grote thanaka-markt (cosmetische pasta, een plaatselijke huidverzorgingsoplossing gemaakt van de bast van een specifieke struik), maar de belangrijkste plaatselijke specialiteit is tabak. Herinner je je die regel van R. Kipling? "Burma girl a-settin', a-smokin' of a whackin' white cheroot..." Hier maken ze die in kleine fabriekjes en op privé-erven. Cheroots, Birmese sigaren, zijn er in tientallen variëteiten: wit, groen en bruin, groot en klein. Alles gebeurt met de hand (nee, Birmese vrouwen rollen geen sigaren tussen hun dijen, dit is Cuba niet - hoewel ze dat in Cuba eigenlijk ook niet doen), het is leuk om te zien, en als u een roker bent, mis dan niet de kans om een paar monsters te proberen.

Polo cheroot factory, Pakokku

Bogyoke St, Pakokku, Myanmar (Burma)

Pakhangyi

De enige "officiële" bezienswaardigheden in Pakhangyi, een klein stadje op 20 km van Pakokku, zijn een totaal verwoest oud klooster en het nabijgelegen archeologisch museum. Beide zijn in feite van weinig belang, maar een korte tocht buiten de stad brengt u naar het Kyaung Dawgyi klooster, een mooi voorbeeld van de oude Birmese teakhout architectuur. Het klooster is jammer genoeg nogal onverzorgd, zichtbaar uit elkaar vallend, maar dat belet niet dat het een actief centrum van boeddhistische praktijken is. Op een strand en in een bosje aan de overkant van de rivier bij Pakhangyi wordt een van de interessantste nat pwe (geestenverering) festivals van het land gehouden. Dit festival vindt gewoonlijk rond februari plaats en is gewijd aan Ko Gyi Kyaw, de beschermgod van het onverdiende gemakkelijke leven, gokken en alcoholisme. Zoals vele van de nat (geesten), was hij vroeger een mens, een edelman, vóór zijn post-mortale opstijging tot een goddelijke status. In tegenstelling tot de meesten van hen was hij geen groot geleerde, een heerser of een krijgsheer, maar een dronkaard en een levensgenieter. Dit festival, dat de binaire morele normen van zonde en gerechtigheid, beloning en straf, die zo intuïtief zijn voor een westers persoon, tart, is een ideaal inzicht in de heidense mentaliteit en de grappigere kant van de traditionele Birmese cultuur. Verwacht veel gokken, verklede nat kadaw (geestenpriesters) die de offers van rijstwhisky tussen de aanbidders verspreiden, en veel algemene dronken feestvreugde.

Kyaung Dawgyi Monastery, Pakhangyi

Pa Khan Gyi, Myanmar (Burma)