Valladolid, de stad van tapas en lineaire architectuur

Valladolid ligt in het hart van Castilië en León en was onder het bewind van Filips III vijf jaar lang (1601-1606) de hoofdstad van het Spaanse Rijk. Hierdoor kan je gemakkelijk de gelijkenissen zien tussen deze stad en Madrid. Filips inspireerde zich voor het stadsbeeld van Valladolid op de sobere en weinig pretentieuze architectuurstijl van de Oostenrijkse dynastie. Dit verklaart waarom het centrum van Valladolid er vandaag zo uitziet.

Historic center of Valladolid

Valladolid, España

Santa María de la Asunción

De koningen waren zeer gelovig en dus besloten ze in Valladolid een van de grootste kathedralen van Europa te bouwen: de kathedraal van "Santa María de la Asunción".

Santa María de la Asunción, Valladolid

Calle Catedral, 3, 47002 Valladolid, Ισπανία

Het project was zeer ambitieus en onrealistisch, zo bleek. Na vijf eeuwen is er slechts 40% van de kathedraal gebouwd, wat resulteert in een wat vreemd onafgewerkt bouwwerk. Ernaast staan nog twee oude romaanse kerken te blinken.

Campo Grande, het groene eiland van Valladolid

In de buurt van het stadscentrum ligt Campo Grande, het groene eiland van Valladolid. Gezinnen die er een wandeling maken, stuiten er altijd op pauwen en eekhoorns, die vooral de aandacht trekken van de allerkleinsten.

Campo Grande, Valladolid

Valladolid Campo Grande, 47007 Valladolid, Ισπανία

De stad van de tapas

Toch staat Valladolid niet bekend om het mooie stadcentrum. Neen, Valladolid wordt altijd in één adem genoemd met "tapas". Als je op reis gaat naar Spanje, moet je gewoon genieten van een drankje en "tapas" (letterlijk: deksels/hoezen). Tapas zouden, volgens de traditie, uitgevonden zijn door de Spaanse koning Alfonso XIII. Hij ging graag op jacht en als hij even pauzeerde, dronk hij altijd een glas wijn. De koning wilde voorkomen dat er stof in zijn glas zou terechtkomen en dus bedekte hij het met een plakje jamón ibérico (ham) of een stukje kaas. Sindsdien vroeg hij altijd meteen om een "tapa" (deksel). Volgens een andere traditie kennen tapas hun oorsprong in een wet om arme mensen te beschermen die naar de taverne wilden gaan maar niet konden betalen voor hun eten en drinken. Deze wet zou de barman verplicht hebben om de armste klanten iets te eten aan te bieden bij hun drankjes, zonder dat ze daarvoor hoefden te betalen natuurlijk.

Hoe dan ook, in het begin was een tapa dus een eenvoudig plakje ham of kaas, maar in Valladolid hebben ze tapas inmiddels tot een ware kunst verheven. Elk jaar in november wordt er zelfs een internationale en nationale tapaswedstrijd georganiseerd. Het gaat er stevig aan toe tijdens de wedstrijd en de voorgeschotelde tapas slaan je met verstomming. Koks laten hun fantasie de vrije loop en schotelen je de beste tapas voor. Veel van deze tapas kan je tijdens de rest van het jaar proeven in de restaurants van de stad. Bovendien is Valladolid nog eens strategisch gelegen tussen drie grote Spaanse wijnstreken: Ribera del Duero (rode wijn), Rueda (witte wijn) en Cigales (roséwijn). Valladolid mag dan niet zo mooi zijn als León, Segovia of Salamanca, maar is zeker een bezoek waard. En al zeker als je wil eten en drinken als een koning!