Ekvtime Takaishvili - osoba, która ocaliła gruzińskie dziedzictwo kulturowe

Historia Gruzji wzbogacona jest o ludzi, którzy od wieków odgrywają bezcenną rolę w przetrwaniu Gruzji, ale nie ma nikogo takiego jak Ekvtime Takaishvili. Jest bohaterem z ubiegłego wieku, który uratował gruzińskie dziedzictwo i jego tożsamość kulturową.

Był historykiem, archeologiem, współzałożycielem pierwszego uniwersytetu na Kaukazie, autorem wielu publikacji o wyprawach archeologicznych po całej Gruzji itp. Jego praca w trakcie kariery jest bezcenna i wyjątkowa nawet teraz, ale nie dlatego jest tak cenny dla Gruzinów. Jego główny dorobek zaczyna się pod koniec lat 50.

Misja specjalna

Rok 1921 był pełen terroru dla Gruzinów. Wtedy to Armia Czerwona najechała Demokratyczną Republikę Gruzji i po ogłoszeniu ciężkiej walki z Gruzińską Socjalistyczną Republiką Radziecką.

Zaledwie kilka tygodni wcześniej przywódca rządu Noe Zhordania dał specjalną misję do Ekvtime Takaishvili. Musiał zebrać najcenniejsze dzieła gruzińskiego skarbu z muzeów w całym kraju i przygotować je do ewakuacji, aby chronić dziedzictwo kulturowe przed najeźdźcami.

Ekvtime i jego żona zostali wyznaczeni na opiekunów tego skarbu, który obejmował bezcenne złote krzyże największych królów gruzińskich, takich jak król Tamar i David IV Builder, ręcznie wykonane bezcenne kawałki biżuterii z 5 wieku, ikony i pisma odręczne. Ogółem było to do 200 pudełek z częścią gruzińskiej historii, które miały niezmierną wartość. Ponadto miał prawo chronić gruziński skarb państwa, 2229 kg głównie złotych sztabek i monet.

Skarb ten przewiózł statkiem do Marsylii i złożył na brzegu. Gruzińscy emigranci nie mogli sobie pozwolić na płacenie alimentacyjnych opłat na rzecz banku, więc w 1934 roku sąd postanowił, że skarb powinien stać się własnością Francji i przeniósł go do Paryża. Później Ekvtime nalegał, aby przywrócić ten skarb Gruzji na wiele lat. W 1940 roku, kiedy wojska niemieckie zajęły Francję, byli świadomi gruzińskiego skarbu, więc szukał go aktywnie, ale Francuzi ukryli go w piwnicy pałacu w Wersalu i Ekvtime pomagał im to zrobić. Spędził 4 noce w zimnej piwnicy, po czym jego stan zdrowia się pogorszył.

Życie na emigracji

Można by pomyśleć, że człowiek, który chronił ten bezcenny skarb, mógł żyć jak król, ale w rzeczywistości Ekvtime spędził 24 lata na emigracji w skrajnym ubóstwie. Miał tylko jedną kozę, a on i jego żona przeżyli z mlekiem. Czasami mogli jeść owoce i warzywa, które sami uprawiali, ale przez większość dnia byli głodni i tylko dzięki gruzińskim emigrantom mogli przeżyć.

Współcześni historycy twierdzą, że sprzedając jeden przedmiot z tego skarbu, byłby w stanie utrzymać nie tylko swoją rodzinę, ale również każdego gruzińskiego emigranta we Francji przez ponad 10 lat, ale odrzucił każdą ofertę, którą otrzymał. Wielu indywidualnych kolekcjonerów i zagranicznych muzeów, zwłaszcza z Londynu i Nowego Jorku, było zainteresowanych kupnem części kolekcji, ale nigdy nie sprzedał ani jednej rzeczy.

Powrót do domu po 24 roku życia

W 1945 r., po długich negocjacjach i pod wpływem Stalina, skarb narodowy powrócił do Gruzji. Ekvtime miał wówczas 82 lata. Kiedy samolot dotarł do Tbilisi, Ekvtime powstrzymywał się od wyjścia z samolotu, ponieważ jego marynarka i buty były tak rozdarte, że wstydził się ludzi.

W tym czasie w Gruzji nadal panował bardzo surowy reżim rosyjski, więc Ekvtime miał areszt domowy na 8 lat aż do śmierci. Jego wiara mogła być jeszcze gorsza, ale był za stary, żeby go uwięzić. Widziało go tylko kilka osób. W wieku 90 lat zmarł samotnie w jednopokojowym mieszkaniu.

W 2002 roku został kanonizowany przez gruzińską cerkiew prawosławną.

W 2013 roku został odznaczony tytułem i Orderem Bohatera Narodowego Gruzji.

Tak więc, po tym zawsze pamiętać, że każdy przedmiot, który widzisz w muzeach Gruzji, to może być ten, że Ekvtime uratował kosztem swojego życia.

Giorgi Chitaia Open Air Museum of Ethnography

PP3V+PP5, კუს ტბის ქუჩა, T'bilisi, Georgia

EKVTIME TAKHAISHVILI ARCHAEOLOGICAL MUSEUM OF GURIA

W2VW+P83, Dvabzu, Georgia