Miasta-duchy Chile, historyczne miasta opuszczone.

Chile, jak już mówiłem, to miejsce naturalnych cudów, sekretnych miejsc i ukrytych klejnotów. Ten artykuł nie jest jednak o przyrodzie....jest to słodko-gorzka opowieść o miastach duchów, które można jeszcze odwiedzić. Wyobraź sobie, że spacerujesz po pustej ulicy starego górniczego miasta. Jedyne, co tam jest, to twoja obecność, budynki i uczucie nostalgii złotej ery. Tak się czuje miasto-duch. Puste, ale wypełnione wspomnieniami. Abyś mógł zrozumieć, czym są te opuszczone miasta i dlaczego zostały tak pozostawione, dam ci mały kontekst.

Po pierwsze, trochę historii.

Głównym obszarem działalności mojego kraju zawsze było wydobywanie minerałów, w szczególności saletry i miedzi.

Chile było kiedyś największym producentem saletry na świecie! Saletra była bardzo popularna około 1880 roku, ponieważ mogła być używana jako nawóz i proch strzelniczy. Fakt ten przyniósł Chile wiele zmian, z których jedną z nich było powstanie małych miasteczek w pobliżu miejsc wydobycia minerałów, gdzie mieszkaliby robotnicy.

Ale dlaczego zostawiłeś swoje życie w mieście, żeby pojechać do odległego miasta w pobliżu kopalni? Cóż, wyobraź sobie, że jesteś młodym człowiekiem z klasy średniej, który nie ma wielu możliwości życia i słyszy o pracy w górnictwie, która obejmuje również dom. Zgodnie z oczekiwaniami, to zadziałało niesamowicie. Ludzie przenosiliby się tam w nadziei na lepsze życie, a nawet na założenie rodziny. Lata później, tragedia uderzyła! Sztuczny saletr zaczął być produkowany i był tańszy i tak dobry jak ten naturalny. W rezultacie wydobycie saletry zaczęło powoli umierać, miejsca pracy zostały utracone, ludzie opuścili swoje domy, a miasta przekształciły się w "stare budynki i wspomnienia".

Jest to ta sama historia dla górnictwa miedzi z wyjątkiem zakończenia; górnictwo miedzi jest nadal główną działalnością gospodarczą Chile, więc zamknięcie miast związanych z górnictwem miedzi było z innego powodu.

To jest historia stojąca za większością miast, które zaprezentuję. W niektórych z nich była to saletra, w innych była to miedź, jednak w końcu wszystkie one stały się miastami-duchami.

Humberstone i Santa Laura, największy punkt wyzysku saletrycznego.

Położony w północnej części Chile, 47 km od Iquique, był niegdyś największym punktem eksploatacji saletry w kraju. Można tu zobaczyć domy, w których mieszkali ludzie, a także sklepy i obszar przemysłowy, które dają pełny obraz tego, jak żyło się tam w złotych latach. Humberstone został zamknięty pod koniec lat pięćdziesiątych i został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO! Kiedy będziesz przechodził obok tego miasta-ducha, poczujesz się jak spacerując w innej epoce, zamrożony w czasie.

Humberstone and Santa Laura, Tarapacá

km 47 A-16, Pozo Almonte, Región de Tarapacá, Chile

Sewell, miasto duchów na wzgórzu.

Również wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, Sewell został zbudowany i zaludniony około 1904 roku i znajduje się około 2100 metrów nad poziomem morza w górach Andów. To miejsce było miedzianym centrum eksploatacji. To, co jest bardzo interesujące w tym mieście-duchu, to sposób w jaki jest ono zbudowane i jak dobrze zachowane. Niektórzy mówią, że w tym miejscu można poczuć nadprzyrodzony klimat. Wypełnione kolorowymi domami i dziwnie usytuowanymi budynkami, można przejść się ulicami tego miasta-ducha i zobaczyć bardziej nowoczesne podejście do życia.

Sewell, Machalí

Sewell, Machalí, Región del Libertador Gral. Bernardo O’Higgins, Chile

Chuquicamata, najnowsze miasto duchów w wciąż produkującej kopalni.

Najnowsze miasto duchów leży 4000 metrów nad poziomem morza na pustyni Atakama, na północ od Chile, i jest to miejsce, które nazywam domem, mimo że opuściłem je wiele lat temu. Chuquicamata została zamknięta w 2007 roku z powodu zanieczyszczenia środowiska i rozbudowy kopalni miedzi. Jak każde inne miasto-duch, wiele legend otacza to miejsce, a podczas wizyty w nim panuje nieuniknione uczucie nostalgii.

Chuquicamata, Calama

Chuquicamata, Calama, Región de Antofagasta, Chile

Miasta-duchy są wspaniałym punktem turystycznym, ponieważ są tajemnicze i pełne historii. Są również świadectwem innego sposobu życia, ponieważ czują się jak "obraz, zamrożony w czasie". Dla ludzi takich jak ja, którzy musieli opuścić swój dom, jest to przypomnienie lepszych dni, źródło nostalgii i poczucia dumy z bycia małą częścią długiej historii naszego kraju.