Ścieżki na klifach wokół Praia da Adraga

Pewnego dnia poszedłem z rodzicami i siostrą na spokojny spacer po klifach Prai da Adraga. Była to okazja do podziwiania widoków z klifu i otaczającego krajobrazu wsi Almoceageme, pięknej i bujnej okolicy na wybrzeżu Sintry. Oto opis tego nadmorskiego spaceru. Weź to jako inspirację do odwiedzenia Sintry!

Praia da Adraga

RG38+P3 Colares, Portugal

Jest koniec rana, około południa. Niebo jest całkowicie pokryte lekką mgłą, ale nadal czujemy ciepło słoneczne. Pogoda nie jest tym, czego można by oczekiwać na dzień na plaży, ale wokół tego miejsca poranki są zazwyczaj takie, a chmury powinny otworzyć się o porze lunchu. To także doskonała pogoda na spacer, niezbyt ciepły, niezbyt pochmurny.

Z głównej drogi zaczynamy nasz spacer szlakiem, który zaczyna się kilka metrów przed plażowym parkingiem. Wzdłuż niej znajduje się drewniana tablica z napisem "Cabo da Roca" oraz mozaika, która mówi nam, że ścieżka nazywa się "Caminho do Vale dos Lírios", co oznacza "ścieżkę doliny lilii". Natychmiast zauważalny staje się radosny dźwięk śpiewu ptaków. Kwiaty od czasu do czasu wydzielają się z gęstej roślinności. Wkrótce trasa prowadzi przez aglomerację drzew po obwodzie o sinusoidalnej ścieżce. Podążamy za nim, uciekając od głównego szlaku i ruchliwej drogi pod nim. Kilka dużych skał z mchem nadmorskim zaczyna pojawiać się coraz częściej w miarę zbliżania się do stromego zbocza.

Zaczynamy zjeżdżać na górę, łatwo się wspinać. Pierwsze tuziny metrów, teren zmienia się z białego żwiru w brązowy piasek, a wokół są chude drzewa rozgałęziające się w niemal groźny sposób. Przechodzimy przez ten mały obszar zbocza, który wydaje się zaskakująco suchy i szary, kontrastując z resztą. Ciągle wspinamy się w górę, za tymi pierwszymi wierzchołkami drzew, podążając dostępnymi ścieżkami skalistego wzgórza. Na wyższych partiach znajduje się mnóstwo plam kwiatów, z których większość ma kolor żółty, biały lub fioletowy. W końcu na wzgórze roztacza się wspaniały widok na nadmorskie klify, wybrzeże i otaczający nas krajobraz Almocezji.

Znajdujemy się na szczycie skał, bezpośrednio nad Praia do Cavalo, małą ukrytą piaskowcem w pobliżu Praia da Adraga, gdzie pojawia się bardzo miękka i orzeźwiająca bryza morska. Po prawej stronie widać wysoki brzeg pływu na większej plaży. Teren jest tu lekko chropowaty i pełen roślinności. Do Praia do Cavalo prowadzi malutka trasa, która prowadzi przez wszystkie wysokie skały, ale wydaje się bardzo trudna dla każdego, kto nie jest ekspertem w trekkingu. Dalej idziemy wzdłuż klifów, przesuwając się na południe, z dala od plaży. Po krótkiej chwili musimy ponownie zatrzymać się na skraju nadmorskich skał, aby podziwiać rozciągający się na horyzoncie widok morza. Niezauważalna cisza i spokój sprawiają, że patrzymy na nią przez chwilę. Czasami mija mewa.

Praia do Cavalo

RG27+Q8 Colares, Portugal

Następnie dochodzimy do otworu, w którym znajduje się ogromna okrągła całość w ziemi, z siatką przypominającą klatkę, skąd wpatruje się kilka osób. Jest to Buraco do Fojo, pionowa szczelina w skale, która dociera do wody morskiej. W tym momencie upał staje się bardziej widoczny, ale niebo wciąż wypełnione jest jasnymi chmurami. Nadmorska bryza to rekompensuje. Rowerzysta, który zrobił przerwę jest w drodze, podążając w tym samym kierunku. Ścieżka nieco się poszerza, ludzie przechodzący przez ścieżki mówią sobie dobry poranek. Cabo da Roca jest widoczny z przodu, zaraz po serii szorstkich i ostrych, szarych skał, które tworzą wybrzeże na kolejne kilkaset metrów. Poniżej, gdzie wyrastają one z jasnozielonych wód, znajduje się kilka kutrów rybackich, podczas gdy mewy latają nad głową.

Na skraju klifu mijamy przyczepę kempingową, gdzie obcokrajowcy zdają się przygotowywać do posiłku na świeżym powietrzu. Mała trasa zjazdowa w terenie zapewnia lepszy widok na krajobraz. Po prawej stronie gładkie, płaskie morze. Po lewej stronie pola i wzgórza Kolorów i Serra de Sintra, otoczone białą mgłą. Bujna roślinność rozciąga się tak daleko, że oko widzi, i to oznacza nadmorskie skały dobrze, w plamach, które mogą iść aż do wody. Patrząc ponownie w głąb lądu, zauważamy, co wydaje się być sanktuarium Peninha na szczycie jednego z najwyższych wzgórz, a bliżej miejsca, w którym stoimy, winnicy. Wydaje się, że prowadzi tam wąska ścieżka, więc ją bierzemy.

W końcu do niego docieramy. Jest to mała produkcja na lokalne wino. Poruszamy się wzdłuż kilkudziesięciu rzędów winorośli, nie więcej niż 1,5 metra wysokości, o jasnozielonym kolorze. Dalej znajduje się nowa trasa z białego żwiru, wystarczająco duża dla samochodów osobowych. Jest to ten sam, który wzięliśmy na początku, więc podążamy jego spadkiem z powrotem do punktu wyjścia. Po drodze mamy kolejną perspektywę nad skałami i zboczem, na którym wspinaliśmy się wcześniej. W miarę jak słońce powoli zaczyna się pojawiać, bujny nadmorski las pokazuje jaśniejszą zieleń, z kolorowymi kwiatami tu i ówdzie. Po tej samej drewnianej tablicy, którą widzieliśmy godzinę temu, w końcu znów dotarliśmy do drogi bitumicznej, z plażą Adraga w oddali. Coraz więcej osób przyjeżdża, aby cieszyć się tym, co obiecuje być słonecznym popołudniem na Praia da Adraga. Może i my pozostaniemy, aby się nim cieszyć!