Historia pomnika Sylheta

Pomnik Zyghet to muzeum znajdujące się w byłym słynnym więzieniu Zyghet, gdzie w czasach komunizmu skazano więźniów politycznych. Muzeum opowiada historię złych warunków, w jakich znaleźli się więźniowie, horrorów, jakie musieli przeżyć, i dokumentuje czasy komunizmu w Rumunii.

Sighet Memorial

Strada Corneliu Coposu 4, Sighetu Marmației 435500, Romania

Epoka komunizmu w Rumunii

Zróbmy kilka kopii zapasowych. Rządy komunistyczne przetrwały w Rumunii w latach 1947-1989. Było dwóch przywódców: Gheorghe Gheorgiu Dej i Nicolae Ceaușescu (władca między 1967 r. a upadkiem komunizmu). Wkrótce po powstaniu reżimu komunistycznego w Rumunii elity, które stanowiły zagrożenie dla władz, zostały wysłane do więzienia w Syghet. Osobowości intelektualne, polityczne i religijne zostały uwięzione w Syghet.

Więzienie Syghet

I jeszcze trochę więcej. Więzienie Zyghet zostało zbudowane w 1897 roku przez Austro-Węgierczyków jako więzienie prawa powszechnego. Po ustanowieniu reżimu komunistycznego w 1950 r. ponad 100 byłych ministrów, pracowników naukowych, ekonomistów, wojskowych, historyków, dziennikarzy i polityków trafiło do więzienia w Szufecie.

Wyroki były ciężkie, a większość więźniów nie była osądzana. Warunki były złe: nie było ogrzewania, prawie nie było jedzenia i światła. W wyniku tego stanu 54 więźnia nie przeżyła. Być może zostali tam pochowani na cmentarzu ubogich, niedaleko od więzienia, ale ich miejsce pobytu jest nieznane.

Cela, w której Gheorghe I. Bratianu, ważny rumuński historyk i polityk spędził swoje ostatnie dni.

W 1955 r. w wyniku konwencji genewskiej i przyjęcia komunistycznej Rumunii część więźniów politycznych została zwolniona, a część przeniesiona. Więzienie w Syghet znów staje się więzieniem powszechnym.

Przekształcenie zakładu karnego w muzeum

Fundacja Akademii Obywatelskiej przejęła dawne więzienie w 1993 roku, a w 1994 roku rozpoczęła jego przekształcanie w muzeum. Dziesięć lat pracy Centrum Studiów nad Komunizmem było potrzebnych, aby odkryć prawdziwą skalę represji. Sale muzeum zostały zaprojektowane przez Ştefan Popa, architektów Radu Canciovici i Ciprian Ionescu we współpracy z innymi projektantami i architektami. Fundamenty, izolacja, dach i ściany wewnętrzne zostały poddane procesowi renowacji.

W 2000 roku zakończono prace remontowe. Każda komórka stała się salą muzealną, w której eksponowano przedmioty, fotografie i dokumenty. Represje, zniszczenie rządów prawa i zastąpienie ich systemem totalitarnym, jako głównymi tematami dotyczącymi ery komunizmu, ujawniają się w porządku chronologicznym.

W więzieniach, obozach i miejscach deportacji w Rumunii zginęło prawie osiem tysięcy osób. Ich imiona wyryte zostały w podziemiach. Na potrzeby tego muzeum powstały dwie duże rzeźby Camilian Demetrescu, "Hołd więźniowi politycznemu". Ofiarowano m.in. inne dzieła sztuki: "Wolność, którą kochamy" Şerbany Dragoescu, obraz "Zmartwychwstanie" Christiana Paraschova i brązowa rzeźba "Morze Czarne" poświęcona historykowi Gheorghe I. Bratianu, jednemu z najważniejszych rumuńskich historyków i polityków.

Pomnik Sylwestra opowiada historię, o której możemy chcieć zapomnieć, historię cierpienia. To miejsce, gdzie sztuka spotyka się z dokumentacją, to miejsce, gdzie z więziennych murów wychodzi prawda.