Podziemne sanktuarium: Tham Khao Luang w Phetchaburi.

Tajlandia jest często nazywana "ziemią świątyń", co jest technicznie prawdziwe, ale nieco bez znaczenia. To jak nazywanie państwa chrześcijańskiego "ziemią kościołów", albo nowoczesnego megalopolis "ziemią centrów handlowych". Podróżni szybko się "wypatrują" i po kilkunastu nieuchronnie wykwintnych i niezaprzeczalnie historycznych budowlach buddyjskich zakładają, że wystarczy. Ale jeśli w tobie jest jeszcze miejsce na jeszcze jedną świątynię, podziemne sanktuarium Tham Khao Luang jest dobrym wyborem. Jest duży. Wciąż jest półnaturalny. To nie jest zbyt turystyczne. To jest w Phetchaburi, pięknym starym mieście, które i tak zasługuje na zatrzymanie. A przecież to właśnie pod ziemią, która zawsze jest ładna - egzotyczna, fotogeniczna i pełna atmosfery.

Schodząc w dół

Zejście w głąb Tham Khao Luang jest jak przekroczenie granicy między dwoma światami. Spiralne schody zabiorą Cię z pęcherzowo gorącego, wybielonego krajobrazu wzgórza powyżej do słabo oświetlonej domeny stalaktytów. Tu i ówdzie posągi Buddy zajmują naturalne ubytki w wapiennych ścianach. Główna atrakcja czeka na dole: gigantyczna sala z rzędami mniejszych Buddów otaczających masywny obraz Sakya-Muni. Ta jaskinia ma dziurę w dachu i około południa przez nią przenika promień słońca. Między lutym a kwietniem oświetla największego Buddę, ale w ciągu pozostałych miesięcy widok jest nie mniej imponujący i wysoce fotogeniczny. To jest twoja szansa, by oddać ten nagrodzony strzał. Następna komnata zawiera trochę chedi (buddyjskich stupas), a następnie jaskinia staje się naturalna aż do samego końca, gdzie za małym ołtarzem siedzi inny stary posąg: albo Budda, albo reusi (mędrzec tajski), trudno powiedzieć w ciemności. Starożytne zardzewiałe schody prowadzą przez kolejną dziurę zlewozmywakową na szczyt wzgórza, ale ścieżka prowadząca stamtąd jest zwykle zbyt zarosła dla każdego, kto nie posiada umiejętności w zakresie wędrówek po dziczy.

Mnisi i małpy.

Sama świątynia w jaskini jest często pusta lub pilnowana przez jednego mnicha. Czasami wędruje tu kilku tajskich turystów lub czcicieli, rzadko - podróżnik zagraniczny. Grupa mnichów mieszka w drewnianych chatach po drugiej stronie wzgórza, po ścieżce spacerowej. Zakręt z tego szlaku prowadzi do mniejszej grupy jaskiń używanych okazjonalnie jako schronienie dla pustelników. W czasie badań był tylko jeden pustelnik, niezwykle komunikatywny i gadatliwy. Ponieważ mówił tylko po tajsku, wizyta cudzoziemca nie pozwoliła mu zboczyć z drogi błogiej samotności, choć nie z powodu braku wysiłku. Jeszcze bardziej towarzyskie są makaki najeżdżające na parking przed Tham Khao Luang. Karmienie futrzastych creepów ma na celu poprawę karmy, co zdecydowanie zwiększyło ich śmiałość (i tkankę tłuszczową). Nie daj się zniechęcić tym okropnym naczelnym, pamiętaj, że jesteś znacznie większą małpą i - snarl z powrotem. Dla tych, którzy przyjeżdżają własnymi pojazdami, miejscowi na parkingu wynajmują wypchane krokodyle z zabawkami do umieszczenia na dachu kabiny. Zabawki odstraszają makaki, w przeciwnym razie mogą uszkodzić samochód.

Praktyki

Tham Khao Luang jest cztery kilometry od centrum Phetchaburi. Regularny tuk-tuk powinien doprowadzić Cię do wejścia za 20 THB za osobę, lub powinien kosztować około dwukrotnie tyle, aby wynająć jeden dla siebie. Możesz też chodzić lub jeździć na rowerze. Na parkingu dostępne są napoje bezalkoholowe i przekąski. Nie ma wstępu do podziemnego sanktuarium - jest to funkcjonująca świątynia jaskiniowa, a nie atrakcja turystyczna. Z tego samego powodu należy powstrzymać się od wspinania się po skałach w jaskini, jednak kuszące stalaktyty i dziury w zlewach mogą wyglądać w tym celu.

Tham Khao Luang, Phetchaburi

Thongchai, Mueang Phetchaburi District, Phetchaburi 76000, Thailand