Valladolid, miasto tapas i architektura liniowa

Valladolid znajduje się w samym sercu Kastylii i León i przez pięć lat (1601-1606), za czasów Filipa III, był stolicą Imperium Hiszpańskiego. Rzeczywiście, można łatwo zauważyć podobieństwo tego miasta do Madrytu. Dynastia austriacka lubiła trzeźwą architekturę, z czystymi liniami, nic aroganckiego. Tak więc tak właśnie wygląda centrum miasta.

Historic center of Valladolid

Valladolid, España

Santa María de la Asunción

Królowie ci byli jednak bardzo religijni, dlatego postanowili zbudować w Valladolid jedną z największych katedr Europy: "Santa María de la Asunción".

Santa María de la Asunción, Valladolid

Calle Catedral, 3, 47002 Valladolid, Ισπανία

Projekt był bardzo ambitny i, jak się okazało, nierealistyczny. Po pięciu stuleciach zbudowano go tylko w 40%, co spowodowało, że konstrukcja jest w jakiś sposób niezręcznie wykonana. Obok znajdują się dwa stare kościoły rzymskie, które wciąż stoją dumnie.

Campo Grande, zielona wyspa Valladolid.

W pobliżu centrum miasta stoi Campo Grande, zielona wyspa Valladolid. Rodziny, które wybierają się tam na spacer, zawsze wpadają na pawie i wiewiórki, które są szczególnie lubiane przez najmłodszych gości.

Campo Grande, Valladolid

Valladolid Campo Grande, 47007 Valladolid, Ισπανία

Miasto tapas

Mimo to, Valladolid nie jest znany ze swojego piękna jako miasto. Nie. Valladolid jest bardzo znane z "tapas". Jeśli wybierasz się do Hiszpanii, to "trzeba" wychodzić na drinki i "tapas" (dosłownie, przykrywka/pokrywka). Tradycja mówi, że tapas zostały wymyślone przez króla Hiszpanii, Alfonsa XIII. Lubił on wychodzić na polowanie, a gdy miał przerwę, pił kieliszek wina. Król chciał, aby kurz nie dostał się do wnętrza kieliszka, więc przykrywał go kawałkiem szynki iberyjskiej lub serem z zestawu piknikowego. Od tego czasu od razu prosił o swoją "tapa" (pokrywkę). Według innej tradycji istniało prawo chroniące skromnych ludzi, tych, którzy chcieli pójść do karczmy, ale nie mogli sobie pozwolić na płacenie zarówno za jedzenie, jak i picie. Prawo zobowiązywało barmana do zaoferowania najbiedniejszym klientom czegoś do jedzenia wraz z napojami, oczywiście bez pobierania za to opłat.

Tak czy inaczej, na początku "tapa" byłaby prostym kawałkiem szynki lub sera, ale w Valladolid zrobili z tego całą sztukę. Rzeczywiście, co roku odbywa się Światowy i Narodowy Konkurs Tapas, który jest obchodzony w listopadzie. Konkurs jest bardzo zacięty, a jego wyniki, niesamowite. Fantazja i dobre gotowanie sprzymierzeńcem dla najlepszego "tapa". Wiele z nich można później degustować w mieście przez resztę roku. Dodatkowo, na szczycie kultury "tapas", Valladolid strategicznie siedzi pomiędzy trzema wielkimi hiszpańskimi winnicami: Ribera del Duero (czerwone wino), Rueda (białe) i Cigales (różowe). Tak więc, nawet jeśli Valladolid nie jest tak piękne jak León, Segovia czy Salamanca, to warto odwiedzić... jeśli chcesz jeść i pić jak król.