Gdzie śmierć jest radosna

Śmierć często wiąże się z żalem i smutkiem. Ale jest takie miejsce w Rumunii, gdzie śmierć i radość można zobaczyć razem: Cmentarz wesoły w Săpânța: żywe kolory krzyży, satyryczne epitafia, naiwne obrazy ze scenami z życia zmarłych i poezja radośnie napisane. Dzisiaj Cmentarz wesoły jest skansenem i atrakcją turystyczną.

Jedno z najsłynniejszych epitafium

"Pod tym ciężkim krzyżem

Kłamie teściowa moja biedna

Gdyby żyła jeszcze trzy dni.

Byłam tu obecna, a ona przeczytała

Mijasz

Postaraj się jej nie obudzić.

Bo jeśli wróci do domu

Ona ugryzie mi głowę

Będę jednak postępował w sposób następujący

Że nie wróci

Zostań tutaj mój kochany

teściowa".

Pomysł

Merry Cemetery

Săpânța 437305, Roumanie

Ale w jaki sposób narodziło się to stowarzyszenie? Rumuni często kojarzą się ze swoimi przodkami: Dacjanami. Dacjanie wierzyli w nieśmiertelność duszy i, jak wiele innych kultur, wierzyli, że śmierć jest tylko drogą do lepszego życia. Podejmując tę ostatnią podróż można było spotkać najwyższego boga, Zalmoxisa. I tak dokonała się przemiana, a miejsce, w którym śmierć już nie jest tragiczna, ożyło.

Cmentarz

Stan Ioan Pătras, rzeźbiarz, malarz, poeta i miejscowy artysta folklorysta, założył cmentarz w połowie lat trzydziestych XX wieku. Stan Ioan Pătraș rzeźbił swoje arcydzieła przez pół wieku, a swoją pracę zakończył aż do praktykanta Dumitru Pop Tincu. Dziś jeden zwiedzający może zobaczyć ponad 800 krzyży w tym skansenie.

Krzyżyki wykonane są z dębu, który jest odpowiednio wysuszony i wyrzeźbiony ręcznie. W górnej części krzyża w naiwny, prosty sposób wyrzeźbiona jest scena z życia zmarłego. Sceny przedstawiają zmarłą okupację lub ich cnotę. Oto kilka przykładów scen: mężczyźni wycinający drewno, kobiety wirujące wełną lub tkackie dywaniki, gospodynie domowe pieczące chleb, muzycy grający na instrumentach.

Po rzeźbie krzyże są malowane: zawsze żywe niebieskie tło (niebieski kolor otrzymał nazwę Săpânța blue) i żywe żółte, zielone, białe i czerwone dla scen.

Każdy krzyż ma wiersz z kilkoma prostymi wierszami. Epitafia pisane są w lokalnym dialekcie i orędziach od zmarłych do świata żywego. Wiersze zawierają imię zmarłego i są zazwyczaj napisane w stylu lirycznym. Złe nawyki są humorystycznie przedstawiane i jest moralne.

Honorowy znacznik grobu Stan Ioana Pătrașa, twórcy cmentarza wesołego.

"Od małego chłopca".

Nazwano mnie Stanem Ionem Pătrașem.

Proszę, posłuchajcie mnie dobrych ludzi

To, co mówię, nie jest kłamstwem.

Wszystkie dni, w których żyłem

Nigdy nie życzyłem sobie nikogo chorego

Ale wszystko, co dobre, co mogłem...

Do każdego, kto o to prosił".

Cmentarz wesoły jest miejscem, gdzie śmierć jest radosna. Jest rzeczywiście tak odwiedzany, że można zapytać, czy to jest naprawdę miejsce do odpoczynku.