Hotel Pelikan Virpazar

Hotel Pelikan maakt deel uit van de traditie van Virpazar, de boottocht over het Skadarmeer, de nationale keuken en algemene toeristische activiteit in dit gebied. De hartelijke ontvangst en gastvrijheid die "oude Montenegrijnen" bekend staan om hun onophoudelijke wachten gasten als de Pelikan zorgt ervoor dat goede, oude waarden te koesteren.

Vergezeld van hun kinderen, Zorka en Toman, verwelkomen de eigenaren hun gasten als goede vrienden of familie en doen dat sinds 1960 tot op de dag van vandaag op precies dezelfde manier.

In 1960 zette de Pelikan zijn eerste toeristische stappen met de organisatie van tien motorboottochten over het Skadarmeer.

De verdere ontwikkeling betekende van jaar tot jaar een meer gediversifieerde keuze aan faciliteiten, meer comfort, een steeds traditioneler interieur en keuken, meer kennissen en vrienden voor de familie Zec en meer emoties in het gastenboek.

Het hotel en de vloot van boten hebben hun eigen geschiedenis, doordrongen van een bijzondere sfeer en de charme van de odžaklija (de authentieke open haard typisch voor het traditionele Montenegrijnse huishouden), een twee-persoonsboot, Toman's hoeden, druivenbrandewijn, biscuitgebak en zoete basil.

Een deel van de geschiedenis van de Pelikan zijn lange videotapes met films van dit hotel, soms slechts kort als onderdeel van de set, en soms het spelen van de belangrijkste rol. Veel film- en televisieploegen richtten hier hun camera's op. De pelikaan was en is nog steeds een stopplaats voor kunstenaars, diplomaten, politici en toevallige reizigers.

Citaat: "Maar hoewel ik geboren ben en mijn kindertijd in Cetinje heb doorgebracht, heb ik altijd, in die vroege dagen zelfs, een soort angst gevoeld. Ik voel me aangetrokken tot de weidse horizon en de vergezichten. Als ik kon, liep ik naar Kabao of zwierf ik weg naar Belveder, waar ik lang zou kijken naar het ruime panorama van het meer, dat bij zonsopgang en zonsondergang was doorspekt met weelderige kleuren, schaduwen, reflecties...". Milo Milunović, schilder "Pobjeda", 4 januari 1979

Tientallen foto's op de muren van het restaurant en in oude fotoalbums vertellen een verhaal over de natuur, schoonheid, vriendschap, aankomst, vertrek en niet aflatende terugkeer. Het verhaal van de Pelikan. Diverse gasten, vertrouwde en onbekende maar in ieder geval vrienden van de Pelikan, hebben hun gevoelens uitgedrukt in het unieke bezoekersboek van 60 kilo, vol herinneringen en platen. De Pelikan is op zijn eigen manier een kroniekschrijver van de ups en downs van de toeristische activiteit in dit gebied.