Museo Diocesano di Milano

Het bisdomsmuseum is geboren uit het Ambrozisch bisdom, dat de reflectie in de kunst en vooral de historische en kerkelijke identiteit uitdrukt. Het behoud en de bevordering van het waardevolle artistieke erfgoed van het bisdom, het versterken van de historische en religieuze betekenis: de ontmoeting met de schoonheid van het kunstwerk krijgt nieuwe betekenis in deze context en betekenis dik.

Het eerste idee voor het Museum van het bisdom dateert van 1931, toen de gelukzalige Ildefonso Schuster, aartsbisschop van Milaan, aan de geestelijkheid een brief richtte met het recht op de heilige kunst en een diocesaans museum, dat de oprichting aanmoedigt van een instelling die specifiek is gewijd aan het bevorderen en verfijnen van de liefde voor kunst bij "mensen gewijd aan God" en tegelijkertijd probeert te voorkomen dat aanzienlijke artistieke erfgoed van het bisdom wordt verkwist. De suggestie werd pas in 1960 aanvaard toen de Kaart werd ingevoerd. Giovanni Battista Montini ondertekent een overeenkomst tussen de Curia en de gemeente Milaan waarin het voorziet in de herstructurering, ten koste van de Opera Diocesana voor het behoud en de verspreiding van het geloof, van de Pavilions Sant'Eustorgio, aangeduid als de site van het nieuwe museum. In feite wordt dit verdrag niet geratificeerd en blijven initiatieven opgeschort tot in de jaren tachtig: pas dan kardinaal. Carlo Maria Martini start met het project voor de wederopbouw en het herstel van het klooster, toevertrouwd aan het bureau van architect Lodovico Barbiano Belgiojoso.

Op 5 november 2001 werd het nieuwe museum geopend.