Parco Archeologico di Ostia Antica Mibact

De eerste Romeinse kolonie van Ostia werd gesticht, volgens de literaire traditie, ondersteund door enkele, maar belangrijke archeologische ontdekkingen in de late zevende eeuw. B.C. van Anco Marcio, om een algemene opslagplaats voor commerciële en militaire doeleinden te creëren en de exploitatie van de zoutmoerassen aan de kust te verzekeren. Ostia werd de haven van Rome, vindt plaats in de Republikeinse tijd (IV eeuw voor Christus - de eerste eeuw na Christus) functies, eerst militaire en vervolgens, van de eerste eeuw tot de derde eeuw na Christus, puur commercieel, zijn uitgegroeid tot de landingsplaats van de belangrijkste handelsroutes van de Middellandse Zee. Aanvankelijk was er een periode van verval, die zich tussen de vierde en de vijfde eeuw na Christus voordeed en die volgde op de geleidelijke ontvolking en uiteindelijk in de Middeleeuwen werd verlaten.

Op dit moment kunnen bezoekers de overblijfselen van de stad zien die zijn uitgebreid over een oppervlakte van 34 hectare, wat overeenkomt met twee derde van de oorspronkelijke uitbreiding van de stad.

Binnen een driehoek van land, vroeger bekend onder de naam van Heilig Eiland, het staat de oude necropolis van Porto. Het eiland, dat in het zuidoosten wordt begrensd door de rivier de Tiber in het noorden van het kanaal Fiumicino en in het westen door de Tyrrheense Zee, ten tijde van de oude Romeinen heette Insula Portuensis, maar in de zesde eeuw AD, als gevolg van de sterke christelijke aanwezigheid in het gebied , verwierf de "Heilige" moniker. Dit' eiland werd doorkruist door een grote weg, de Via Flavia Severiana die de stad Porto verbond met het oude Ostia. Er zijn de bewoners van Porto om de Necropolis aan te leggen aan de kant van de weg. De overstroming van de Tiber en de daaropvolgende bedekking van het hele gebied hebben gezorgd voor een uitstekend behoud van de graven, van de karakteristieke roze kleur. De in 1925 ontdekte necropolis beslaat 400 meter en bestaat uit ongeveer 150 graven. De gebouwen zijn gegroepeerd in kleine blokken, gescheiden door groene gebieden, pleinen en doorgangsstraten. Het meest voorkomende type is dat van de graven grote vierkante kamer Familie, maar je kunt ook tegenkomen de zogenaamde graven "armer" verspreid over het gebied. De graven werden gebruikt om de positie van de overledene en zijn familie in de samenleving te demonstreren en dus gezicht van de straat en zijn versierd met schilderijen, mozaïeken en inscripties.