Autran Galerie

Dat het materiaal uit zijn zwaartekrachtsmatrix vrijkomt, lijkt de kunstenaar te suggereren. Het breekt licht, het ontastbare. De reis begint in dikte, kou en stilte. Maar dat fluisteren gewoon het mineraal? Vraagt de schilder. "Ik heb al mijn tijd", lijkt u te zeggen "Ik heb de eeuwigheid ... en ik ga terug ...".

Toch ben ik hier om getuige te zijn van een ruimte waar alles mogelijk is, verrassend, opwindend ... als een hart. De kunstenaar realiseert zich dat het het materiaal zal breken om de kracht nog los te laten, en het mysterie te begrijpen ... Aangeboden aan de blik van de wereld, de steen bloot zijn levendige schoonheid. En de gemeenschap met de mensen. Zo wordt tussen de eeuwigheid en vluchtige intimiteit gecreëerd om LIFE te vieren.

(Tekst Michelle Durello)