Ελαιοτριβείο Μουσείο Βρανά

De molen complex werd gebouwd in 1887, is 900 vierkante meter totale oppervlakte, omgeven door het zuidelijke gebied 3 ½ hectare eigendom en is een van de eerste molens werden herbouwd in de Egeïsche Zee met het begin van de industriële revolutie. De in 1999 uitgevoerde kaartstudie en die van de restauratie en verbouwing tot museum in 2005. Het restauratieproject duurde ongeveer drie jaar van 2006 tot 2009 en werd gefinancierd in het kader van het communautaire OPAAX-programma (Organized Rural Areas Development Programs), NATIONAL BANK OF GREECE (NBG ), de GREEK PARLIAMENT, de AGRICULTURAL BANK oF GREECE (ATE), de COSMOTE, het ministerie van Sport en het ministerie van Nationale Economie. De architectuur van de steen gebouwde complexe compositie, gemaakt van lokaal marmer met oplosbare morfologie van individuele tumoren verwijst naar monastieke type gebouwen. De negen aan elkaar grenzende individuele gebouwen met langgerekt en uitgebreid centraal uitzicht op de gemeentelijke weg, waardoor een atrium - binnenplaats in schema II domineert prachtige trechters (schoorsteen). Niet geconserveerde pakhuizen (BATE) de olijven die bestonden rechts van de ingang waar de huidige parkeerplaats zich bevindt. De twee verdiepingen gebouwen zijn ook opgeslagen in de centrale inlaat behoorde tot 1983 tot de molen en werd gebruikt voor het kantoor van de eigenaar en een opslagkern voor de andere. De internationaal aanvaarde normen voor de restauratie van een monument gingen vooraf aan het respect voor het primaire vakmanschap en eventuele nieuwere ingrepen - veranderingen die zichtbaar zullen worden. Deze twee voorwaarden zijn voldaan aan verontschuldigingen en het vermijden van geavanceerde moderne technieken en scheiden van de primaire toepassingen van elk gebied onderhouden en restauratiewerkzaamheden werd beperkt tot de primaire restauratie van het complex. Rehabilitatiemaatregelen in negen afzonderlijke gebouwunits worden in drie categorieën ingedeeld: Ten eerste: De exacte restauratie van de schaal van elke module dat tientallen jaren van dak ineenstorting leidde tot het uiteenvallen van een groot deel van het metselwerk. De stenen bouwden en brachten de overblijvende delen van de metselwerkstructuur - na de afzetting van losse segmenten - waar nodig gereconstrueerd en met mortel versterkt. In de kroning van metselwerk cementringen gemaakt van hout of elementen van gewapend beton. Het metselwerk binnen en buiten armologithike mortel dezelfde techniek als het origineel. De houten pannendaken gebouwd in volledige overeenstemming met het begin precies hun oorspronkelijke vorm, zoals het hoofdgebouw van de molen productie waar vergulde balken uit de cilindrische doorsnede den ... De houten frames - deuren, ramen, dakramen - ook gemaakt volgens de oorspronkelijke vorm, terwijl staalwerk bestaande deuren, ramen en dakramen twee elaioapothikon bewaard gebleven en ze verplaatst zoals ze is. In de binnenplaats de schoorsteen vaste baksteen bewaard intern en extern en de grote watertank en de aangrenzende put. De enige plaatsen waar er specifieke conversies waren is het huis van de bewaker - cafe waar geplaatste bank aan de huidige behoeften te voldoen, de ruimte van het museum - kantoor dat opening tussen de vloer en de vloer, het transformeren van de kleine ladapothikis aangrenzende museum een WC, en kleine winkel in het hoofdgebouw dat stond op WC voor gehandicapten. Ten tweede: met het oog op de volledige ontbossing - vernietiging van de jaren zeventig van de primaire mechanische uitrusting, die volledig was gebouwd in Mytilene uit het atelier van LUKA - leidde KARAMITSOPOULOU tot het zoeken en uiteindelijk kopen van soortgelijke uitrusting die werd overgedragen aan het Industrieel Museum Ermoupolis op Syros voor onderhoud. De werkelijke neotopothetimenos machines is de beroemde fabriek van Bros Isigonis Izmir en van de verlaten molen Polichnitos Chiotellis eigendom - ERESIOTI en is van ongeveer dezelfde leeftijd als het origineel. Het bestaat uit een oliemolen, drie persen, drie, aandrijfas, een oliepomp, De Lavel scheidingssysteem, een dieselmotor constructie 1930-1935 merk TANGYE gebouwd in Birmingham, Engeland onder de verantwoordelijke project engineer is een van de zeven soortgelijke type dieselmotoren overlevend wereldwijd. De ruimte van het ketelhuis waar de brandende kern van de ketel was gehuisvest en waar de ketel stoom produceerde om de machine aan te drijven, was volledig vernield. Haal alleen de "spiegel" van de ketel, die wordt gehandhaafd en gepositioneerd in de beginpositie. ook een solide bakstenen pijp die de stoom naar de schoorsteen. Met speciaal ontwerp geleid tot de schoorsteenuitlaten van dieselmotoren vandaag. Van alle mechanische apparatuur kan de dieselmotor, de as met de transportbanden, westerse maalmolen, een pomp en een pers volledig in bedrijf worden gesteld, zodat bezoekers een compleet beeld kunnen krijgen van de traditionele manier van olieproductie in Lesvos. Dinsdag: De zo discreet mogelijke presentatie van ruimtes en toont borden met twee soorten die in het hoofdstuk het gebruik van elke ruimte en een uitleg van het gebruik van individuele machines, bewegende objecten zoals schalen, pompen, enz. en hun herkomst wordt uitgelegd.