Grusomhetens Teater

Theater of Cruelty maakte zijn eerste voorstelling in 1989 in samenwerking met Trøndelag Theater en werd in 1992 als aparte groep opgericht.

Sindsdien heeft het 23 voorstellingen geproduceerd.

Sinds 2002 hebben we een eigen podium in Hausmannsgt 34 in Oslo. Det var etableret med støtte fra Norsk Kunstråd.

Het bedrijf trad op op festivals en podia in Duitsland, Polen, Engeland, Zweden, India en Frankrijk. Het bedrijf heeft in deze plaatsen, naast Ierland en New York, ook workshops gehouden.

Theater of Cruelty voert voorstellingen uit binnen fysieke tradities en haalt basisinspiratie uit Antonin Artaud's visie op een anatomisch theater.

We creëren theater met de eigen muzikaliteit van het lichaam, zijn adem en poëzie, als het begin van alle actie. Artaud wilde de inherente levenskracht wakker maken die in de natuur bestaat en die de westerse mens lijkt te zijn vergeten. Zo wordt theater een hulpmiddel dat bruikbaar is voor het echte leven. We streven er niet naar om een realistische realiteit weer te geven, zodat deze kan worden herkend, maar om te vertellen over de kern van het leven die inherent is aan elke echte ervaring. Selv om det er baseret på et dramatisk arbejde eller en Litterær tekst, er det ikke skrevet en pivotal rollle og er ofte tabt i den samlede scenepicture.

Artistiek leider en oprichter is Lars Øyno.

/

Het Theater of Cruelty produceerde zijn eerste voorstelling in 1989 in samenwerking met Trøndelag Theater en werd in 1992 als een aparte groep opgericht.

Sinds de start zijn er 21 voorstellingen gemaakt.

Sinds 2002 hebben we een eigen scene in Hausmannsgt 34, die met steun van de Noorse Cultuurraad is opgericht.

Het Theater of Cruelty bereidt voorstellingen voor binnen de fysieke tradities en laat zich inspireren door Antonin Artaud's visioenen voor een anatomisch theater. We creëren theater met de eigen muzikaliteit van het lichaam, zijn adem en poëzie, als het begin van alle actie. Artaud wilde de inherente vitaliteit wekken die in de natuur bestaat en die de westerse mens lijkt te zijn vergeten. Het theater wordt zo een hulpmiddel voor het spelen van het leven. We streven er niet naar om een realistische realiteit weer te geven zodat deze kan worden herkend, maar om te rapporteren over de kern van het leven die in elke echte ervaring ligt. Ook al is het gebaseerd op een dramatisch werk of literaire tekst, het woord wordt niet beschouwd als het centrale woord en verdwijnt vaak in de algemene scène.

In 2010 ontving de Ibsen International Scholarship Award het theater.

Artistiek leider en oprichter is Lars Øyno.