La Chimenea

Hij had talloze namen: sommigen kenden hem als "The Cyclist Club", omdat er op de derde verdieping een kantoor van boodschappers was, die soms hun voertuigen bij de ingang plaatsten. Anderen noemden het gewoon "Donde Castrito" door de eigenaar, Juan Francisco Castro. Maar verschillende generaties van Las Ultimas Noticias hebben de verhalen van de krant en deze gedenkwaardige bowlingbaan met elkaar verbonden. Castrito kwam uit Melipilla, werkte een halve eeuw geleden in Santiago in een restaurant, samen met een broer. Toen hij genoeg geleerd had, werd hij zelfstandig als dealer in die oude tweede verdieping van Morandé, naast het gebouw dat toen deze krant bezette. Hij had ook een gevangen klantenkring van "El Mercurio", "La Segunda", "La Nación", Correos en de oneindigheid van de reizende verkopers die daar stopten. Tijd van het drukken met soorten lood, dat veranderde in fabrieken, journalistieke ateliers. De arbeiders van de gieterij moesten melk drinken, als tegengif voor de giftige dampen van de legering. Maar ze gaven er de voorkeur aan om het te veranderen voor wijn, waar Castrito.tijd van de hele nacht verschuift, met een stop vroeg of laat in dat grote huis zonder grote decoraties, waar je speelde chub en domino's, het menu was bife aan de armen of braadpan, met onvermijdelijke perziken of papaja's voor het dessert, en wijn, in rood of wit. Castrito werd "El Cabeza de Tarro" genoemd: tijdens het militaire regime bleven veel parochianen contact met hem houden om hem aan te raken. En om aan te kondigen dat het al werkte, haalde hij een vuilnisbak uit de deur, wat het signaal was dat de ingewijden waarschuwde. Tegenwoordig heet het restaurant "La Chimenea", in de Prince of Wales passage (in Moneda, tussen Amunátegui en San Martín). Het zal zijn 50e verjaardag vieren in december, in de handen van Jorge Castro, de zoon van Castrito, die besloot om iets te rusten nu hij 81 jaar is geworden. En hoewel je nog steeds veel braadpannen en chorrillana's kunt eten, heeft het nieuwe restaurant een gezellige tweede verdieping, met een kleurrijke bar, en een derde Nerudiaanse vloer, zelfs met zijn boegbeeld. Er zijn maar weinig restaurants met vijftig jaar en daarvoor moet je altijd vernieuwen. Jorge Castro en zijn partners denken al na over het plaatsen van een goede koffiemachine en het promoten van koffiegebruik in plaats van oud koffiepoeder. Want de gastronomie stopt nooit met zichzelf te perfectioneren.

Rodolfo Gambetti (Het laatste nieuws)