Museo della Repubblica Romana e della memoria garibaldina

Tijdens de dramatische gebeurtenissen in het voorjaar en het begin van de zomer van 1849, toen de Franse troepen de Romeinse Republiek militair hebben aangevallen door de stad een maand lang te belegeren, speelde Porta San Pancrazio een belangrijke rol in de wanhopige verdediging van Rome onder leiding van Giuseppe Garibaldi. Ter nagedachtenis van de heldhaftige verzet, waarvoor zij hun leven mannen als Emilio Dandolo, Luciano Manara, Goffredo Mameli, in de viering van de 150e verjaardag van de Italiaanse eenwording, de Porta San Pancrazio worden de thuisbasis van een museum gewijd aan de Republiek Romeinse in 1849 en Garibaldi's traditie. sterk aansprekend plaats van de feiten, de deur is ook een bevoorrecht punt van lezing van de historische monumenten van het Janiculum dat van de zware strijd om grote herinnering monumentale niveau vandaag te behouden. De huidige poort S. Pancrazio, gelegen op de hoogte van het Janiculum in de omtrek van urbaniane of gianicolensi muren, werd gebouwd in 1854-57 door architect Virginio Vespignani op de ruïnes van de poort gebouwd door Marcantonio de Rossi in 1648 en gedeeltelijk verwoest tijdens de oorlog gebeurtenissen van 1849. op zijn beurt, de zeventiende-eeuwse deur had de oude Aurelia deuropening vervangen in de behuizing van de Aureliaanse muren iets achter dan vandaag. Op 19 april 1951 gaf het stadsbestuur de plaatselijke Nationale Vereniging Veteranen en Veteranen Garibaldi voor de bouw van het museum. Tegelijkertijd werd het initiatief genomen tot de bestelling van materialen en documentatie voor de oprichting van het Museum dat werd opengesteld voor het publiek in 1976 met twee afdelingen: de eerste met betrekking tot de geschiedenis Garibaldi's Risorgimento en het tweede verhaal en het verhaal van de Italiaanse Divisie partizaanse Garibaldi.