Teatro Verdi Firenze

Het Teatro Verdi in Florence organiseerde zijn eerste show op 12 juni 1853, hoewel de officiële inhuldiging vond pas een jaar later, op 10 september 1854 met "Viscardello", Verdi's Rigoletto in zijn oorspronkelijke titratie. Toen heette het Stinche Oude Theater, vernoemd naar de oude veertiende-eeuwse gevangenis waarop het werd gebouwd. Het idee van het geven in Florence "het grootste theater" was door Girolamo Pagliano, een grote liefhebber van het theater nog voor apotheker geluk en succesvolle ondernemer. Pagliano, een buitengewoon karakter, een genereus persoon en gevoelig voor sociale kwesties, was de voorloper van een beleid gericht op het theater te brengen naar de lagere klassen. Het project van het theater werd toegewezen aan Telemachus Bonajuti, die samen met zijn zoon Carlo de realisatie verzorgde. Door de jaren heen heeft het theater verschillende namen gehad tot het zijn huidige naam pas in 1901 met gemeentelijke resolutie aannam. Na de Tweede Wereldoorlog heeft het tot op de dag van vandaag drie herstructureringen en aanpassingen van de veiligheidsmaatregelen ondergaan, die de architecturale kenmerken gedeeltelijk hebben gewijzigd. De eetkamer is nog steeds gehouden in de klassieke structuur van het theater "Italiaanse stijl", dus gekenmerkt door een breed publiek en zes lagen van dozen, met de voormalige koninklijke doos omgezet in een galerie. Sinds januari 1998, toen het orkest della Toscana het pand overnam, is het theater uitgegroeid tot het hoofdkwartier voor proef en orkestconcerten. De programmering heeft daarentegen haar traditionele eclectische roeping behouden door op de rekening te hosten, naast klassieke muziekconcerten ORT, drama, ballet, concerten, pop en jazz, filmpremières en conferenties.