Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
Als u de naam 'Teruel' aan het Spaanse volk noemt, is een gemeenschappelijk antwoord "bestaat het? Er zijn geldige redenen waarom het in twijfel trekken van het bestaan van Teruel in heel Spanje een populaire grap is geworden. Het is een soort van in het midden van nergens. Maar laat me je vertellen dat het niet alleen zeker bestaat, het is ook de thuisbasis van het gekste all-nacht feest dat ik ooit in mijn leven heb meegemaakt.
Iets 'anders'
Ik was in Pamplona's San Fermin op een zomer, keek naar de stierenrennen na de stierenrennen en zag over het algemeen steeds weer veel van hetzelfde. In het voorbijgaan werd een willekeurige man die ik op straat tegenkwam, 'Las Fiestas del Ángel de Teruel' genoemd, ook bekend als 'La Vaquilla del Ángel'. Ik had nog nooit van dit festival gehoord, noch van de stad, maar hij verzekerde me dat "Teruel het beste feest van heel Spanje heeft. Beter dan San Fermin. En toeristen hebben er geen idee van". Ik heb de man in die tijd niet al te veel aandacht besteed. Het leek een nogal gedurfde bewering. Maar een paar dagen later namen mijn vriend Miguel en ik de trein naar Zaragoza om te ontsnappen uit San Fermin. En 's avonds in een cocktailbar kwamen we in gesprek met een groep locals die ons vertelden: "Vergeet terug te gaan naar San Fermin, je moet absoluut naar 'Las Fiestas del Ángel de Teruel'. Het begint morgen". Op zijn zachtst gezegd klonk het als iets 'anders'. Dus besloten we om te gaan.
De echte wereld achter zich laten
De volgende dag namen we in de warme middag een bus vanaf busstation Zaragoza Delícias. We merkten bijna meteen dat de hele bus gevuld was met jonge twintigers, allemaal in het wit gekleed, op weg naar Teruel, en wel om één reden: de Fiesta. Halverwege de rit, kijkend uit het raam, zag ik wat leek op eindeloze droge woestijnland en rotsen. Het uitzicht deed me denken aan die scène in Breaking Bad, waar Hank overlijdt. We leken losgekoppeld te zijn van alles. Geen wonder dat mensen zich afvragen of Teruel bestaat.
Feest de hele nacht
Toen we uit de bus stapten, was het geluid van de muziek booming en leek het uit alle richtingen te komen, net als de zwermen mensen die in wijn bevlekte T-shirts feesten, ondanks de zinderende hitte. Een paar minuten eerder was ik aan het vergeten hoe de beschaving eruit zag en toen was ik in een van de levendigste partijen die ik ooit had gezien. We hadden het geluk een hotel te vinden, maar het betalen voor de kamer bleek zinloos; we hebben de hele nacht op straat doorgebracht en met willekeurige locals gefeest tot de zon opkomt.
De ochtend erna
Het was pas de volgende ochtend, toen de muziek was gestopt, en de menigte was vertraagd en alles behalve verspreid, dat ik eigenlijk gestopt was om te beseffen hoe prachtig het oude deel van de stad is met zijn modderige architectuur, het meest zichtbaar in de Toren van El Salvador, geïnspireerd door het gevallen Moorse rijk dat ooit over dit land regeerde. Dat was voor mij een ontroerend slotmoment en nog een reden om te geloven dat Teruel bestaat. Of toch?
"Alles werd uiteindelijk heel onwerkelijk en het leek wel alsof niets gevolgen kon hebben. - Ernest Hemingway, De zon komt ook op
Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
De schrijver
Adam L. Maloney
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent