Indie filmy wokół (Indie) Lizbony - Część 4: Hałas

Oprócz festiwali muzycznych, w Lizbonie odbywa się wiele festiwali filmowych! Dla wszystkich, którzy zajmują się filmem, zwłaszcza niezależnym, Indie-Lizbona są nie do przegapienia. Indie-Lizbona to międzynarodowy festiwal, który odbywa się w miesiącach kwiecień i/lub maj (od 26 kwietnia do 6 maja br.). Jest niezwykle różnorodny, dzieląc prezentacje na różne kategorie i miejsca. Na ekranach kin Culturgest wyświetlane są prace młodych niezależnych reżyserów oraz retrospektywy uznanych reżyserów, pokazywane na kameralnym ekranie Cinemateca (nie pomijając przy tym imprezy o charakterze sezonowym).

Culturgest (Lisbon)

R. Arco do Cego 77, 1000-020 Lisboa, Portugal

Cinemateca Portuguesa - Museu do Cinema

R. Barata Salgueiro 39, 1250-195 Lisboa, Portugal

Dźwięk Indii

Różne sztuki mogą iść ze sobą w parze, a IndieLisboa pokazuje, że świętując związek pomiędzy kinem a muzyką. W swojej kategorii Indywidualna Muzyka pokazuje filmy, które zagłębiają się w tematykę przemysłu muzycznego, przekazując zawsze wyraźne idee, z których muzycy są znani. Mówiąc o szczerych słowach, zajmę się także Usta Madness'a, kategorią poświęconą filmom, które chcą mówić o tabu i bardziej niepokojących tematach, o głosie rzadko słyszalnym: szalonym.

Oficjalna animacja dla Usta Szaleństwa zrealizowana przez studentkę sztuk pięknych Catarinę Abrantes.

Sugerowane spojrzenie - muzyka niezależna

IndieMusic obejmuje związek pomiędzy filmowcami i muzykami dowolnego gatunku, nie tylko jako ciekawy, ale również ważny film. Tłem dla tego wszystkiego są ideologie, polityka i ruchy swoich czasów. Filmy prezentowane przez IndiamiMusic są z całego świata i poszerzają się o wiele pokoleń i tematów. Podobnie jak feminizm, z takimi filmami jak Matagu/Maya/M.I.A. (Steve Loveridge, USA, UK) o niezwykle transgresywnym artyście M.I.A.; czy Betty - Mówią, że jestem inny (Phil Cox, UK, Francja), gdzie widzimy życie Betty'ego Davisa - jednego z największych muzyków w historii, i królowej funku; dla bardziej punkcyjnych filmów mają też styl Herety'a: The Story of the Slits (William Badly, UK) i L7: Pretend We're Dead (Sarah Price, USA). Są też filmy o falach, jak na przykład: Desolation Center (Stuart Swezey, USA) o prototypie festiwali muzyki współczesnej; Etiopki. Bunt duszy (Maciek Bochniak, Polska) to opowieść o potędze muzyki w historii kraju; francuski Waves (Julian Starke, Francja) zabiera nas w podróż po stale rozwijającej się francuskiej scenie muzyki elektronicznej - French Touch. Dla zainteresowanych muzyką portugalską, istnieją dwa filmy dokumentalne o portugalskim Hip Hopie: You Can't Creat the World Twice (Catarina David, Francisco Noronha, Portugalia) jest o początkach, a Hip To Da Hop (António Freitas, Fábio Silva, Portugalia) pokazuje jego obecny stan. Ostatnie wzmianki: Studio 54 (Matt Tyrnauer, USA), na najlepszej dyskotece lat 70-tych; Teenage Superstars (Grant McPhee, UK), odwiedza początki naprawdę ważnych zespołów początku lat 90-tych, a Milford Graves Full Mantis (Jake Meginsky, Neil Young, USA) zgłębia proces twórczy legendy muzyki.

Matangi/Maya/M.I.A., które skierował Steve Loveridge (2018).

Sugerowany widok - Usta szaleństwa

Filmy o Ucieczce Madness przesuwają granice i nie boją się poruszać tematów, które nie są zazwyczaj wyświetlane na ekranie kinowym. Podobnie jak kanibalistyczne impulsy Issei Sagiwy, w filmie Caniba (Véréna Paravel, Lucien Castaing-Taylor, Francja), czy Paradzie żałobnej róż (Toshio Matsumoto, Japonia), gdzie zagłębiamy się w nocne życie drag queens w Japonii, czy nawet w krótkometrażowym "Vanita" (Kevin Pontutrors showi, USA), gdzie lustrzane jest lustrzane odbicie (Kevin Pontuti, USA). Ale w niektórych z tych sesji można się bawić: Dobre maniery (Juliana Rojas, Marco Dutra, Brazylia) i Twarda Droga (Daniel Vogelmann) poke zabawy z wilkołaków i niesprawiedliwości społecznej, a także zespoły S.W.A.T. i terroryzm (odpowiednio) poprzez umieszczenie ich w muzycznym otoczeniu. Najlepszym jednak doświadczeniem w tej kategorii jest Maraton Usta Szaleństwa, który odbędzie się 28 dnia (22.30) w Cinema Ideal.

Twarda droga - Akcja muzyczna, autorstwa Daniela Vogelmanna (2017).

To tylko niektóre z niesamowitych dzieł, które można zobaczyć w IndyLizboa! Rozsiane są po całym Lizbonie w różnych kinach, a niektóre nawet grają wielokrotnie podczas festiwalu, więc koniecznie sprawdź kalendarz i ciesz się tym niezależnym doświadczeniem!

Oto kilka innych miejsc, w których odbywa się festiwal:

Cinema São Jorge

Av. da Liberdade 175, 1250-096 Lisboa, Portugal

Cinema Ideal

Rua do Loreto 15, 1200-241 Lisboa, Portugal

Biblioteca Palácio Galveias

Campo Pequeno 57A, 1000-020 Lisboa, Portugal

Oficjalna animacja festiwalu w wykonaniu studenta sztuk pięknych (Lizbona) i redaktora Itinari Vasco Casuli.