Capricho Park

Przed nami jedna z zieleni, która stanowi naturalne dziedzictwo artystyczne Madrytu. Jest to jeden z najpiękniejszych i, paradoksalnie, jeden z najmniej znanych. Książę i księżna Osuna - zwłaszcza księżna María Josefa de la Soledad Alonso Pimentel - stworzyli ją w 1784 roku. Jako obrończyni artystów, byków i intelektualistów, księżna stworzyła autentyczny naturalny raj, często odwiedzany przez najwybitniejsze osobistości epoki, w którym pracowali najbardziej prestiżowi artyści, ogrodnicy i scenografowie. Po śmierci księżnej Park zaczął tracić na popularności, co trwało do 1974 roku, kiedy to madrycka Rada Miejska kupiła Park i rozpoczęła jego odbudowę, która zakończyła się w 1999 roku. W parku znajdują się ważne skarby botaniczne, rzeźbiarskie i artystyczne. Są wśród nich m.in. kapliczki, pustelnie, fontanny, małe place i pałac książęcy. Ogród składa się z trzech części: ogrodu partyzanckiego lub francuskiego, angielskiego krajobrazu i włoskiego giardino. Parter znajduje się przed zachodnią fasadą pałacu, na której przycięte żywopłoty wyhaftowały trawnik. Włoski ogród znajduje się w dolnej części, najstarszej części pierwotnej nieruchomości, gdzie żywopłoty są połączone z drzewami, pod którymi ludzie mogą siedzieć na słońcu zimą lub schronić się przed nim latem. W pobliżu znajduje się labirynt, stworzony do zabawy miłosnej i ukrytej, składający się z drzew laurowych i zgodny z pierwotnymi planami wykorzystywanymi do siewu i sadzenia w okresie, w którym księżna jeszcze żyła. I wreszcie pozostała część parku zaprojektowana jest jako typowy angielski ogród krajobrazowy, przywołujący na myśl przyrodę w jej czystym stanie, proponujący spokojne spacery i odkrywanie ukrytych miejsc.