Ελαιοτριβείο Μουσείο Βρανά

Kompleks młynów został zbudowany w 1887 roku, ma 900 metrów kwadratowych powierzchni całkowitej, otoczony przez 3 ½ akrów obszaru południowego nieruchomości i jest jednym z pierwszych młynów zostały przebudowane na Morzu Egejskim wraz z początkiem rewolucji przemysłowej. Badanie map przeprowadzone w 1999 r. oraz badanie renowacji i przekształcenia w muzeum w 2005 r. Projekt renowacji trwał około trzech lat od 2006 do 2009 roku i był finansowany przez Wspólnotowy Program OPAAX (Zorganizowane Programy Rozwoju Obszarów Wiejskich), Narodowy BANK WIELKOŚCI (NBG ), PARLAMENT GREEK, BANK ROLNICTWY WIELKO (ATE), COSMOTE, Ministerstwo Sportu, Ministerstwo Gospodarki Narodowej. Architektura kamiennej zbudowanej z kamienia kompozycji złożonej, wykonanej z miejscowego marmuru o rozpuszczalnej morfologii poszczególnych guzów, nawiązuje do budynków o charakterze monastycznym. Dziewięć przylegających do siebie pojedynczych budynków z wydłużonym, wysmakowanym widokiem na drogę miejską, tworzy wewnętrzne atrium - dziedziniec na schemacie II dominujące nad wspaniałymi lejkami (kominami). Niezabezpieczone magazyny (BATE) oliwki, które istniały po wejściu do miejsca, w którym znajduje się obecny parking. Oba piętrowe budynki zostały również uratowane na centralnym wlocie do młyna, należącym do 1983 r., i służyły do biura właściciela i rdzenia magazynowego dla drugiego. Międzynarodowe standardy renowacji pomnika poprzedzały szacunek dla pierwotnego rzemiosła i wszelkie nowsze interwencje - zmiany, które miały być widoczne. Te dwa warunki zostały spełnione z przeprosin i unikania zaawansowanych nowoczesnych technik i oddzielenia pierwotnych zastosowań każdego z obszarów utrzymanych i prace renowacyjne ograniczały się do pierwotnej renowacji kompleksu. Interwencje renowacyjne w dziewięciu budynkach podzielono na trzy kategorie: Najpierw: Dokładna renowacja powłoki każdego modułu, która przez dziesięciolecia zawalenia się dachu doprowadziła do rozpadu większości murów. Kamień zbudowany w taki sposób, aby korpus kwatery - po odcięciu luźnych segmentów - został w razie potrzeby zrekonstruowany, a pozostałe części muru zostały zaczynowane. W koronacji pierścieni z cementu murowanego zbudowanych z drewna lub elementów żelbetowych. Zaprawa murarska wewnętrzna i zewnętrzna armologiczna w tej samej technice co oryginał. Drewniane dachówki w całości wykonane zgodnie z początkowym założeniem dokładnie w ich oryginalnej formie, takie jak główny budynek młyna, w którym powleczone belki z cylindrycznego profilu sosny ... Drewniane ramy - drzwi, okna, świetliki - również wykonane zgodnie z pierwotnym kształtem, podczas gdy konstrukcja stalowa istniejąca drzwi, okna i świetliki zachowały się dwa elaioapotiomikony i zostały one ustawione na nowo. Na wewnętrznym dziedzińcu zachowała się cegła pełna kominowa wewnątrz i na zewnątrz oraz duży zbiornik na wodę i przylegająca studnia. Jedynymi miejscami, w których miały miejsce szczególne przebudowy, jest dom ochroniarni - kawiarnia, gdzie umieszczono ławeczkę dla zaspokojenia bieżących potrzeb, przestrzeń muzeum - biuro, które stworzyło otwór pomiędzy podłogą a podłogą, przekształcając małe ladafothikis przylegające do muzeum w toaletę oraz sklepik wewnątrz głównego budynku, który stał przy toalecie dla osób niepełnosprawnych. Po drugie: W związku z całkowitym wylesianiem - zniszczeniem w latach siedemdziesiątych pierwotnego sprzętu mechanicznego, który został w całości zbudowany w Mitylnie w warsztacie LUKI - KARAMITSOPOULOU doprowadził do przeszukania i ostatecznie do zakupu podobnego sprzętu, który został przekazany do Muzeum Przemysłowego Ermoupolis on Syros w celu konserwacji. Rzeczywista maszyna neotopothetimenos jest słynną fabryką Bros Isigonis Izmir, a z opuszczonego młyna Polichnitos Chiotellis własności - ERESIOTI i jest mniej więcej w tym samym wieku, co oryginał. Składa się z olejarni, trzech pras, trzech, wał napędowy, pompa olejowa, system separacji De Lavel, silnik wysokoprężny 1930-1935 marki TANGYE zbudowany w Birmingham, Anglia, pod nadzorem inżyniera projektu jest jednym z siedmiu podobnych silników wysokoprężnych typu ocalałych na całym świecie. Przestrzeń kotłowni, w której znajdował się rdzeń paleniska kotła z kotłem wytwarzającym parę napędzającą maszynę, uległa całkowitemu zniszczeniu. Uratowano jedynie "lustro" kotła, które jest utrzymywane i ustawione w pozycji wyjściowej. Specjalna konstrukcja doprowadziła dziś do spalin kominowych silników wysokoprężnych. Spośród wszystkich urządzeń mechanicznych można w pełni uruchomić silnik wysokoprężny, szyb z przenośnikami taśmowymi, zachodnią szlifiernię, jedną pompę i prasę, aby umożliwić zwiedzającym uzyskanie pełnego obrazu tradycyjnego sposobu produkcji oleju w Lesbosie. Wtorek: Możliwa najbardziej dyskretna prezentacja pomieszczeń i eksponatów z dwoma gatunkami znaków, co jest wyjaśnione w części poświęconej wykorzystaniu każdej z nich oraz wyjaśnieniu wykorzystania poszczególnych maszyn, poruszających się obiektów takich jak wagi, pompy itp. oraz ich pochodzenia.