Porin Teatteri

Pierwsze pomysły na budowę właściwego domu teatralnego pojawiły się w 1862 roku, ale ponad 20 lat spędzono na słowach. Projekt Theater House został również wzmocniony przez fakt, że pierwsza fińska grupa teatralna, Teatr Fiński, rozpoczęła swoją działalność w Pori jesienią 1872 roku. Atmosfera w dzielnicy Kijowie w Helsinkach sprawiła, że Kaarlo Bergbom "uciekł" na spokojniejszą glebę. Teatr fiński przebywał w Pori przez siedem tygodni, w tym czasie wykonała cały swój repertuar w Sali Teatralnej Hotelu Otava i wciągnęła Pori na stałe w fińską historię teatru.

Pori Theater House, zaprojektowany przez szwedzkiego architekta Johana Erika Stenberga, reprezentuje neorenesansowy styl stylistyczny, który był modnym trendem tamtej epoki. Najbardziej udanymi domami w tym stylu są budynki użyteczności publicznej, zwykle zlokalizowane na skraju placu lub parku, takie jak Teatr Pori. Portrety aktorów pracujących w domu oraz zwiedzających można zobaczyć na łukowym korytarzu głównego budynku. Obok starego budynku teatru znajduje się dobudówka z lat 70. z małą sceną z własną tymczasową okiennicą.

Kiedy teatr był niegdyś projektowany przez 20 lat, robiono go zadziwiająco. Budowę przeprowadziły w dużej mierze wojska szwedzkie: założono sześć osób ze Szwecji, a klatkę schodową sprowadzono z Olandii. Za prace dekoratorskie i malarskie odpowiedzialni byli również szwedzcy rzemieślnicy. Dekorację i zasłonę sali teatralnej zaprojektował Carl Grabow z Sztokholmu, który przywiózł do Pori dekoracje, które właśnie zostały umieszczone. Otwarcie sceny zostało wykonane z cegły, a nie z drewna, jak to było w tamtych czasach. W lewym rogu portalu scenicznego znajdują się strome rzeźby Szekspira i prawego Mozarta. Z balkonu roztacza się przepiękny widok na permantosal.

Dziś na głównej scenie jest 313 miejsc, na balkonie 79.

Teatry w teatrach zostały po raz pierwszy zbudowane i wprowadzone na rynek 3 listopada 1894 roku, kiedy to odbyła się stonowana wieczorna uroczystość. 86 żarówek elektrycznych dostarczonych przez London Group wzbudziło obawy i szacunek wśród Porcjan, ponieważ lokalne gazety musiały przekonać ich, że światło elektryczne nie ma negatywnego wpływu na aktorów lub sceny. Piękny żyrandol sali teatralnej wykonany jest przez szwedzkiego rzeźbiarza Henrika Nerpina. W świątecznym żyrandolu gorset jest rozciągnięty w ustach, co jest skarbem skarbów. Jest to postać w kształcie cytryny i jastrząbka. Znajduje się tu siedem obrazów dekoracyjnych malowanych przez Salomo Wuorio, pełnych lalek, skrzydeł, figurek dziecięcych. Nie są aniołami, ale duchami, duchami inspirującymi sztukę. Obrazy przelewają się z historią książki z książkami, muzyką taneczną z instrumentami, komedią i tragedią z maskami i kamuflażem. Alegoryczne malowidła medalionowe otaczające koronę malowane są olejnymi malowidłami i rozciągane wielką pracą.

Teatr Pori, którego konsekracja odbyła się 29 grudnia 1884 roku, był prawdziwą przestrzenią wielofunkcyjną w swoim czasie. Oprócz praktyk teatralnych odbywały się także różne imprezy - koncerty, spotkania, uroczystości, maski, taniec itp. Posadzka Salin została skonstruowana m.in. w taki sposób, aby była skłonna do wznoszenia się i ustawiania się poziomo ze sceną w miarę potrzeb. Ściana piersiowa Runeberga i Topeliusza, po bokach sceny, symbolizuje znaczącą rolę teatru w narodowym przebudzeniu naszego kraju.

Jednak na krótki okres czasu wystarczył nowy tętniący życiem teatr z pięknymi balustradami dla wymagających Poriers. Wkrótce krzyczałem, żeby narzekać na stan rzeczy. Poproszono o pomoc projektanta domu J.E. Stenberga, który w 1888 r. przedstawił plan rozbudowy. Dodatkowa przestrzeń została utworzona od ówczesnej strony Nikolaintori (obecnie Raatihuoneenpuisto) poprzez wybudowanie balkonu. W 1897 roku balkon pokryto szklaną kurtyną zaprojektowaną przez architekta Augusta Krooka. Ta weranda była używana przez długi czas w restauracjach, a wiele starszych kolan w Poros nadal ma swoje własne doświadczenia z jej nieskazitelną atmosferą. Obecnie mieści się siedziba Teatru Pori. Przed domem znajduje się dekoracyjna kolumna.

Teatr został pierwotnie zaprojektowany na potrzeby zwiedzania obiektów teatralnych. W związku z tym w domu było dość mało miejsca pracy i zaplecza socjalnego. Po przełomie XIX i XX wieku do Pori trafiła również profesjonalna produkcja teatralna. W latach 10. Teatr Sceniczny Alpha posiadał już profesjonalne wyposażenie, a od 1925 roku mieści się w Teatrze Pori.