Richard Nixon Presidential Library and Museum

Prezydencja Richarda Nixona jest jedną z najlepiej udokumentowanych administracji w historii Ameryki. Zbiór materiałów Prezydenckich Nixon zawiera około 4000 osobnych nagrań telewizyjnych, prawie 4 500 nagrań audio, 30 000 prezentów od zagranicznych głów państw, obywateli amerykańskich i innych, 300 000 zdjęć nieruchomych, 2 miliony stóp filmu, 46 milionów stron dokumentów i 3 700 godzin nagranych rozmów prezydenckich (słynne "Biały Dom taśmy").

Od 1974 r. materiały te są utrzymywane przez Archiwum Państwowe pod nadzorem ustawy o dokumentacji i konserwacji materiałów prezydenckich (PRMPA). Kongres uchwalił PRMPA w odpowiedzi na wiadomość, że Prezydent Nixon, zaledwie kilka tygodni po ustąpieniu ze stanowiska, zawarł porozumienie z szefem Administracji Służb Ogólnych, które pozwoliłoby mu zniszczyć materiały w kolekcji. PRMPA zastrzegła, że dokumenty i inne materiały pozostaną w posiadaniu rządu, a ponadto wymagała, aby zbiórka pozostała w odległości do 50 mil od Waszyngtonu, D.C.

Przejście PRMPA doprowadziło do ponad dwudziestu lat sporów sądowych dotyczących materiałów Nixon. Chociaż prezydent Nixon i jego prawnicy argumentowali w pozwie wniesionym przeciwko rządowi, że materiały były jego własnością i że przetwarzanie jego akt przez Archiwa Narodowe naruszyło jego prawa konstytucyjne, Sąd Najwyższy utrzymał PRMPA w decyzji z 1977 roku. Po rozstrzygnięciu w 1979 r. kolejnego pozwu prezydenta Nixona przeciwko rządowi federalnemu, Archiwum Narodowe wydało pierwsze 12½ godziny taśm i transkrypcji związanych z Watergate.

Dodatkowe spory sądowe dotyczące przetwarzania i udostępniania materiałów prezydenta Nixon (w tym oddzielne pozwy wniesione przez byłych urzędników Nixon i przez grupę rzeczników praw obywatelskich) doprowadziły w 1987 roku do wydania na szeroką skalę dokumentów przez Archiwa Narodowe. Prezydent Nixon zablokował jednak uwolnienie niektórych akt, twierdząc, że są to materiały prywatne lub polityczne niezwiązane z jego rolą jako prezydenta. Około 78.000 stron zostało zwróconych prezydentowi Nixonowi w 1994 roku. Od tego czasu około 98% tych stron zostało otwartych przez Archiwum Narodowe.

Przetwarzanie nagrań magnetofonowych pozostało kwestią sporną. Proces sądowy z 1992 r. wytoczony przez profesora Stanleya Kutlera i obywatela publicznego Uniwersytetu Wisconsina zaowocował w 1996 r. porozumieniem Archiwów Narodowych, majątku Nixon oraz Kutlera i obywatela publicznego w sprawie wydania pozostałych taśm. Do tej pory Archiwum Narodowe przetworzyło i otworzyło 2 371 godzin nagranych rozmów.

Nowy rozdział w historii materiałów prezydenckich Nixon rozpoczął się w 2004 roku. Kongres przyjął poprawkę do PRMPA uchylającą wymóg, aby materiały Nixon pozostawały w obszarze metropolitalnym Waszyngtonu, umożliwiając utworzenie federalnej biblioteki prezydenckiej Nixon. Allen Weinstein, który służył jako archiwista Stanów Zjednoczonych w latach 2005-2008, uznał włączenie Biblioteki Nixon do systemu prezydenckiego za priorytet w momencie objęcia urzędu. Udało mu się zakończyć negocjacje z prywatną Biblioteką Richarda Nixona i Birthplace w celu przekazania kontroli nad obiektem Yorba Linda rządowi federalnemu, torując drogę do utworzenia Federalnej Biblioteki i Muzeum Prezydenckiego Richarda Nixona oraz transferu materiałów prezydenckich Nixona do Yorba Lindy. Biblioteka Nixon stała się częścią National Archives and Records Administration 11 lipca 2007 roku, a Timothy Naftali był jej pierwszym federalnym dyrektorem.

Po ukończeniu wiosną 2010 r. odpowiedniego uzupełnienia biblioteki, materiały prezydenta Nixona zostały przeniesione do biblioteki Nixon w Yorba Linda. Tam zostały one ujednolicone ze zbiorami przed- i poprezydenckimi należącymi wcześniej do fundacji Nixon, jak również zbiorem dokumentów z czasów Richarda Nixona jako wiceprezydenta, które przekazał rządowi federalnemu, gdy był w Białym Domu, a które były przechowywane w Archiwum Narodowym w Laguna Niguel przez ponad trzy dekady.