TAMAM RESTAURANT

Po upadku Chanii w Imperium Osmańskim w 1645 roku Turcy rozpoczęli program przebudowy kościołów w minaretach, budowy wielu prywatnych i publicznych łaźni, "Hamamu" i fontann. Hamam" łączy w sobie tradycję łaźni rzymskiej i bizantyjskiej, z podziemnymi kanałami i glinianymi rurami, które napędzały specjalne pomieszczenia gorącą wodą i parą. Dotychczas zachowały się trzy takie łaźnie, ale oczywiście żadna z tych prac nie została wykonana. Budynek przy drodze do Zambeoli, obok Restauracji Tamam, pochodzi z okresu weneckiego i wyróżnia się oryginalnymi, kwadratowymi oknami, ale zostały one zamknięte przez Turków i na ich miejsce zostały wykonane w stylu tureckim. Budynek "Hamamu" ma sześć półkulistych kopuł i w przeszłości było jeszcze jedno piętro zniszczone przez bombardowanie w 1941 roku. Jeśli zauważysz przez okna budynku, zobaczysz otwory w półkulistych kopułach, gdzie kiedyś wydostawały się opary. Restauracja Tamam znajduje się w miejscu "zimnego basenu" Hamamu, gdzie po dobrej łaźni parowej można golić. W tym samym miejscu można delektować się niepowtarzalną kuchnią i atmosferą Restauracji Tamam.

Po upadku Hani (wówczas nazywanej przez Wenecjan "La Canea") do Imperium Osmańskiego w 1645 roku, Turcy rozpoczęli szeroko zakrojony program budowy kościołów katolickich na meczety oraz budowy licznych prywatnych i publicznych łaźni (Hamam) i fontann. Hamam" łączy w sobie tradycję łaźni rzymskiej i bizantyjskiej z ich podziemną hipokryzją i rurami transportującymi gorącą wodę i parę do odpowiednich pomieszczeń. Trzy z tych tureckich łaźni publicznych pozostają do dziś, ale oczywiście żadna z nich nie działa! Budynek przy ulicy Zambeliou, obok drzwi do "Tamam" jest oczywiście z okresu weneckiego, jak widać po oryginalnych prostokątnych otworach okiennych zablokowanych obecnie w i bardzo drobnych, okrągłych, kamiennych otworach okiennych wstawionych przez Turków. Te budynki łazienkowe mają sześć dużych półkulistych kopuł (bez bębnów) i posiadały wcześniej górny sklep, który został zburzony przez bombardowania w 1941 roku. Spójrz przez kraty otworów okiennych i możesz zobaczyć otwory w kopułach, które umożliwiły ucieczkę gorącej pary wodnej.

Tony Fennymore