El Teatro Juárez

Het Teatro Juárez de Guanajuato is een historisch theater uit de late negentiende eeuw, gelegen in de Mexicaanse stad Guanajuato in de gelijknamige staat Mexico. De site werd gebouwd van 1872 tot 1903 door de architect José Noriega, in opdracht van generaal Florencio Antillón, en later voltooid door de Mexicaanse architect Antonio Rivas en ingenieur Alberto Malo. Degenen die verschillende renovaties hebben uitgevoerd die hun oorspronkelijke uiterlijk zowel aan de buitenkant als aan de binnenkant volledig hebben veranderd.

De omheining is een van de meest bekende historische theaters. Het piekseizoen vond plaats aan het einde van de 19e eeuw tot het uitbreken van de oorlog van de Mexicaanse Revolutie aan het begin van de 20e eeuw, een belangrijk forum voor artistieke activiteit waar vooraanstaande exponenten van het tijdperk optraden. Het theater krijgt zijn naam als eerbetoon aan de liberale politicus en intellectueel Benito Juárez.

Het Juarez Theater is sinds 1972 gastheer van het Cervantino International Festival.

Het gebouw dat nu het Juarez Theater is, was in het verleden in tijden vóór de bouw het eerste klooster van Franciscanen op blote voeten in de stad Guanajuato, waarvan alleen bestond op de site de barokke San Diego tempel en enkele kapellen verbonden aan de Heilige Christus van Burgos en de Onbevlekte Ontvangenis.

Het werd gebouwd door de architect José Noriega, in opdracht van generaal Florencio Antillón, en later door generaal Manuel González, gouverneur van de staat, was de promotor van het werk en gaf opdracht aan architect Antonio Rivas en ingenieur Alberto Malo. Bij het overlijden van generaal González was de vergunde Joaquín Obregón González, de nieuwe gouverneur van de staat, de sponsor van de bouw. Het werd ingehuldigd op 27 oktober 1903 door president Porfirio Díaz. Het evenement dat voor de gelegenheid werd gepresenteerd was de opera Aída van Giuseppe Verdi van het Italiaanse gezelschap Empresa Ettore Drog y Cía, geregisseerd door Napoleón Sieni en Giorgio Polaco.

Architectonisch gezien is het theater een staaltje van het eclecticisme dat heerste in de publieke constructies van die tijd. De Romeins geïnspireerde Dorische peristyle valt op. De toonzaal volgt de modellen van de Europese hallen; het heeft een hoefijzervorm, met vier bestellingen van dozen en algemene locaties; het interieur is oosterse stijl.