Galerie Da-End

"Da Einde kabinet van wonderen, blijft esthetes.

Wat tegenwoordig in een kunstgalerie over het algemeen wordt gewaardeerd - naast de kwaliteit van de gepresenteerde kunstenaars - is de eenvoud van de architectuur en de neutrale ruimte. Het komt zelden voor dat ze ook een sterke indruk maken op de tentoongestelde werken. Toch is het de verontrustende ervaring die de drempel van de Da-End-galerij kan overschrijden die deze zomer net haar deuren opende in Saint-Germain des Prés. (...) Drie kamers, gangen, nissen, enkele lessenaars en ezels, van schaduw en licht, muren met rijke en diepe kleuren ... Het is een juweel, een plek "halverwege het rariteitenkabinet en een geheime plek", volgens de galerie, de fotograaf Satoshi Saikusa en zijn metgezel Diem Quynh. Een voorportaal van een opium den of boudoir, heerlijke geneugten en kwellingen; het is alsof de geest van de symbolist en decadente - Huysmans hoofd - eindelijk een verblijfplaats had gevonden in Parijs. Een huis "achterwaarts" dat zweven rond werken van vandaag - de aalmoes hun glans - de geest van Verlaine, Baudelaire, Nerval, Poe en Mallarmé. Da-End ovaal betekent in het Japans; een term die verwijst naar de wereld intrauterien, fantasieën en nachtmerries, genieten als lijden. Kunstnijverheid, Curiosa, Naturalia, Erotica: het is ook, over de grenzen van de kunst heen, het vertrekpunt van een zoektocht: die van ongewoon, bizar en kostbaar. Da End is een prachtige plek en anachronistisch: een donkere plek waar giftige bloemen groeien, een broeikas waar de bedwelmende geuren uitademen is "David Rosenberg...