Museo Civico Gaetano Filangieri

Het ontwerp en de bouw van het museum zijn te danken aan de vooruitziende blik van Gaetano Filangieri, prins van Satriano, die in 1881 een voorstel aan de gemeenteraad om zijn kunstcollecties toe te wijzen in wat er overbleef van het beroemde Palazzo Como, zeldzame architectonische getuige van de Toscaanse Renaissance in Napels, verhuisde ongeveer 20 meter om de slachting als gevolg van het werk van het reinigen en uitlijnen langs de route van via Duomo te voorkomen. Het vijftiende-eeuwse gebouw dat overbleef was de prachtige roestgevel en de zijmuren, terwijl het reservoir was volledig leeg en zonder deksel. Het aanbod bleek zeer aantrekkelijk voor het stadhuis en de mogelijkheid om een 'burgermuseum' op te zetten werd door velen zo noodzakelijk geacht dat in 1883 werd begonnen met de verbouwingswerken en met de restauratie, volledig gefinancierd door de Prins en voltooid in 1888. Op 8 november van dat jaar was het museum geopend voor publiek. Op 30 september 1943 stak een team Duitse saboteurs de Montesano-villa van San Paolo Bel Sito in brand. Daar werden, om oorlogsschade te voorkomen, het jaar ervoor de waardevolste werken van het museum in het ziekenhuis opgenomen, samen met de kostbaarste archiefdocumenten Napels State, en vervolgens geleid door Riccardo Filangieri, die tegelijkertijd directeur van het museum was. In de collectie van het museum werden een veertigtal schilderijen en een doos met oude wapens bewaard.

In 1946 doet Bruno Molajoli, de hoofdinspecteur van de Napolitaanse galerijen, een beroep op de Napolitanen om de vernietigde collecties aan te vullen. In 1948 werd de Filangeri, samen met het Museum van San Martino en de hertog van Martina's Museum, heropend voor het publiek dankzij de gulle donaties van Filippo Perrone, Mario De Ciccio, Salvatore Romano, de hertogin van Aosta Elena d'Orléans, Umberto II van Savoye en de tijdelijke opslag van het Capodimonte Museum. De collectie, voor heterogene materialen, telt meer dan 3.000 objecten, afkomstig uit verschillende bronnen en dateringen. Zijn verzameld specimens van toegepaste kunst (keramiek, porselein, bisque, ivoren, wapens en pantser, medailles), schilderijen en sculpturen van de zestiende tot de negentiende eeuw, herders crib achttiende en negentiende eeuw en ook een bibliotheek met 30.000 volumes en een archief met historische documenten van de dertiende tot de negentiende eeuw. De fotogalerij verzamelt vooral schilderijen uit de Napolitaanse zeventiende eeuw, waaronder werken van Jusepe de Ribera, Luca Giordano, Andrea Vaccaro, Battistello Caracciolo, Mattia Preti.