Museo Riso

De historische residentie van het Palazzo Belmonte Riso, gebouwd in de late achttiende eeuw door de Ventimiglia Prinsen van Belmonte, is een interessant voorbeeld van een nobele prive-woning die prachtige late barok combineert met neoklassieke striktheid. Het is gelegen langs de oude Cassaro, tegenover het weelderige Piazza Bologna, op de site van een eerder "groot huis" eigendom van Geplagen familie. De reconstructiewerkzaamheden in opdracht van Giuseppe Emanuele Ventimiglia, Prins van Belmonte, waarbij het gebouw door middel van bruidsschatstappen achter elkaar komt, beginnen in 1777 en worden in 1784 afgerond onder leiding van Giuseppe Venanzio Marvuglia. In 1841 wordt het paleis verkocht aan de zeekapitein John Rice, wiens zoon, Peter Rice, de adellijke titel van Baron, zal de insigne van het familiewapen aan te brengen op het marmer, het werk van de beeldhouwer Ignazio Marabitti, boven de ingang: een arm ter ondersteuning van een schoof tarwe. In 1933 werd het paleis de zetel van de Federatie van Fasci Palermitani en in 1943, tijdens de Tweede Wereldoorlog, is bijna vernietigd door de geallieerde troepen bombarderen. Na jaren van verwaarlozing kocht het in 1986 door de regio Sicilië, die met de restauratie zal beginnen. De oude residentie overleeft de imposante stenen gevel tufsteen, onderbroken door vijf bogen op de begane grond, balkons en rekken op de bovenste verdiepingen, evenals enkele structurele elementen van de rechtbanken en de grote zalen. De restauratie, uitgevoerd door de regionale administratie in de jaren negentig, keerde hij een monument terug naar de stad en creëerde een nieuwe functionele ruimte en een bruikbaar hoofdkwartier, sinds 2005, het Regionaal Museum voor moderne en hedendaagse kunst.