Parco Regionale dell'Appia Antica

Het Appia Antica Park is een beschermd gebied van regionaal belang en is ingesteld bij regionale wet nr. 66 van 10 november 1988 "Instelling van het regionaal voorstedelijk park van Appia Antica". Met de goedkeuring van L.R. 29/97, het gebied van jurisdictie, is uitgebreid met de annexatie van het gebied van Tor Marancia. Het doel van het park is het behoud en de versterking van het gebied opgenomen, om de burgers het genot van buitengewone landschappelijke schoonheid en de kennis en de studie van belangrijke historische, artistieke en naturalistische.

De grenzen Van noord naar zuid, van oost naar west

De oppervlakte van het grondgebied opgenomen in de omtrek van het park is ongeveer 3.400 hectare. Dit gebied omvat de Via Appia Antica en de aangrenzende kenmerken 16 kilometer, de vallei van Caffarella (200 hectare), de archeologische gebied van de Via Latina, de archeologische gebied van de Aquaducten (240 hectare), Tenuta Tormarancia (220 hectare) en die van de Farnese (180 hectare). De omtrek van het park wordt begrensd in het noorden door de grens van de Aureliaanse muren van Rome, ten westen van de straat Ardeatina en de Rome-Napels spoorlijn, ten oosten van de Tuscolana en de Via Appia Nuova tot Frattocchie, terwijl in het zuiden raakt het dorp S. Maria delle Mole en de Fosso van Cornacchiole de rand van het archeologische gebied van Tellene. De betrokken gemeenten van het park zijn Rome, Ciampino en Marino. Voor liefhebbers van geografie zijn de coördinaten van het Park: 41 ° 50 '00 "NB breedtegraad - 12 ° 33' 00" lengtegraad E. De maximale hoogte is 189 meter boven de zeespiegel in Frattocchie in het zuidelijke deel van het park .

De Via Appia De modernste manier van de oude wereld

312 v. Chr.: de Appio Claudio console geeft zijn naam aan de route van een nieuwe weg naar Campanië en vervolgens naar Brindisi. Het belangrijkste kenmerk van deze nieuwe weg is levensvatbaar op elk moment en op elke manier, dankzij het trottoir met grote gladde stenen die perfect in elkaar passen, rustend op een laag grind die voor stabiliteit en drainage zorgt. Met deze revolutionaire techniek bouwen de Republiek en het Rijk het uitgestrekte wegennet van de Romeinse wereld. Bijna altijd recht, breed en ongeveer 4,10 meter, een maat die de beweging in beide richtingen, geflankeerd door twee voetpaden en mijlpalen, de Appia al snel verdiende de bijnaam viarum koningin, de koningin van de wegen.

Langs de eerste mijl Talrijke begraafconstructies zijn, volgens de wet die begrafenis te verbieden binnen de heilige muren van Pomerio: monumenten van illustere families, maar ook columbaria broederschappen gevormd om hun leden een fatsoenlijke begrafenis; subdiali of ondergrondse begraafplaatsen die behoren tot etnische of religieuze gemeenschappen. Creëer en gelaagd een rijkdom aan historische, culturele en artistieke activiteiten van grote waarde.