Salvatore Serio

Het Art Center werd in 1972 opgericht door Raffaele Serio Serio Serio met de bedoeling kunstenaars voor te stellen die in de eerste helft van de twintigste eeuw in Napels werkten en zo de weg van de beeldende kunst in het zuiden naar de vakbeurzen in de Biënnale van Venetië en in de Quadrennale van Rome consolideerden.

Sommigen bewegen zich in een meer traditionele figuratieve lijn, die zijn wortels heeft in een realistische traditie en ottocentista, verheerlijken een link met een verleden niet vergeten. Anderen in de twintigste eeuw worden de protagonisten van de voorbeelden van een artistieke vernieuwing gebaseerd op het bewustzijn van de nationale artistieke identiteit, voorbij gemakkelijke avanguardismi. Een visie die zich in Napels neigt te consolideren met een bewustzijn ook van de lokale geschiedenis, gebaseerd op de herbewerking van de zeventiende eeuw, de gouden eeuw van de Napolitaanse schilderkunst. inspirerende leiders van een taal die, in een tweede fase artistiek, een conceptie rijpt die de neiging heeft om evocaties van Frans impressionisme, postimpressionisme aan, of expressionistische gevoeligheid, geworteld in het territorium en de lokale autoriteiten te onthullen.

Het doel dat wijd en zijd werd nagestreefd was het creëren en verspreiden van een kunstmarkt, met capaciteit en competentie, die uitdrukking gaf aan deze vraagstukken, gebruik makend van kritische substraten bij het maken van monografieën als "Leon Giuseppe Buono" samengesteld door Piero Girace, "Carlo Verdecchia" samengesteld door Carlo Munari of selecties van kunstenaars zoals in het boek" Line of Figurative Neapolitan 1930-1980 "met kritische bijdragen van Carlo Munari, Domenico en Ciro Ruju.

By Salvatore Serio, sinds 1992, naast het consolideren van de eerste opstelling van de galerie, zult u een grotere gevoeligheid voelen voor andere stromingen die de artistieke carrière in Napels hebben gekenmerkt, en instanties die de neiging hebben om nieuwe stukken te configureren in een proces dat de fundamentele tegels te analyseren om een goed begrip van de kunsten en kunstenaars in Napels, nog steeds een paar tentoonstellingen, maar van grote kwaliteit aan te bieden.

Naast een uitgebreide selectie van kunstenaars van het begin van de twintigste eeuw als Bresciani, Brancaccio, Guido Casciaro, Capaldo, Catelli, Chiancone, Crisconio, Ciardo, Cortiello, Striccoli, Verdecchia, Vittorio, Schroeven, Villani, Tizzano en Nacht, associates zeldzaamste kunstenaars zoals Giordano, Giarrizzo, Pansini en Tamburrini. In de late twintigste eeuw met verschillende achtergronden, maar van fundamenteel belang kunstenaars als Barisani, Spinosa, Lippi, Waschimps, De Stefano, Del Pezzo, Biasi, Luca, Perzisch, Perez, Rosario Elio en Luigi Mazzella, Cajati, Sangiovanni en Rosapane.

Jonge kunstenaars hebben de neiging om de persoonlijkheden van La Motta, Mamone Capria, Verio en Cilento te benadrukken, waardoor een meer zorgvuldige selectie van werken en kunstenaars.