Śródmiejski Teatr Muzyczny

HET MUZIEKTHEATER JEUGDHUIS VAN CULTUUR IM. ON. Broniewskiego IN WARSAW

het spektakel presenteren

"WIJ STAAN OP HET DAK EN DOEN DE LIEFDE VAN DE LIEFDE". uitvoering van een actrice lied

"We zaten op het dak, ik denk dat liefde ..." is een eenmansavontuur met een Pools nummer uit de jaren '20 en '30 aangevuld met nummers die dichter bij de huidige tijd zijn gecomponeerd en vakkundig tot een geheel zijn gecomponeerd. Een toneelstuk is een verhaal zonder plot, het is harteloze liefde, het is hart zonder gevoel, het is onuitsprekelijk. Het thema van de liefde gegeven op een zilveren schaal, bereid met alle kruiden die kunnen worden getrokken uit deze. Een intiem beeld van de menselijke psyche van een verliefd man. Liefhebbers op alle mogelijke manieren. Het is liefde voor een ander, liefde om te leven, liefde om elkaar ... liefde om te overdrijven! Onvergetelijke hits van Petersburski, Warsa, Hemara op teksten Szlechtera, Hemara of Osiecka, geregisseerd door Antony Dietzus, in nieuwe, intieme arrangementen van Martin Riege. Aangevuld met de camera van Jan Trzaska, met de choreografie van Marta en Anna Gwarek. Allemaal uitgevoerd door een vijftienkoppig team van het stadstheater van de stad. "Liefde? Dank u wel, dat zal ik doen! "

Geachte heer of mevrouw,

We ontmoeten elkaar voor de derde keer ter gelegenheid van de nieuwste première van het Stadstheater van de Stad. Dit is de finale van het derde seizoen, dat dit jaar op de 60ste verjaardag van de oprichting van de Jeugd Cultureel Huis im valt. W. Broniewski, ons "moederinstituut". Als onderdeel van het jubileum hebben we iets unieks gecreëerd, passend bij de sfeer van het feest.

Ik ben een tijdje uit een klassieke musical gegaan om een performance nummer, de kwintessens van de actricescene, te creëren en zo een nieuwe dimensie aan ons theater te geven. We zijn nog steeds gefascineerd door Fogg, Petersburski, Ordonów, teksten van Hemar, Oorlogen of Osiecka. We waarderen nog steeds de grap en het charmante prisma van oude mannen die via het tv-scherm naar ons kijken. Ik besloot om muzikale helden naar het verleden te brengen en ze opnieuw te confronteren met het publiek van vandaag. Dit is een avontuur van een uur met een Pools liedje in een nieuwe dimensie waarin zwart-wit bioscoopschimmen uit het scherm komen en op de donkerste, gepatineerde en stoffige manier het hoofdthema van de liefde spelen. Ik wens u een onaangename reis toe, een beetje afkeer, een gevoel van angst en een kleine dosis horror die van groot belang is in de ruimte van een oude, verlaten bioscoop.

Tot ziens "in een kleine bioscoop!

Antoniusz Dieetzius regie

PS: Voor een muziekjaar, een wereldtitel, onze voorstelling. Ik beloof u!