Dit verhaal wordt vertaald met behulp van technologie.
Deze tekst is in het Nederlands vertaald uit de oorspronkelijke taal English.
In de Sovjettijd ging kunst hand in hand met ideologie. Het is de Sovjetregering die dicteerde of de paleizen van de cultuur al dan niet opgericht moesten worden, instellingen voor het beoefenen van allerlei vermakelijke activiteiten. Bedoeld om het "culturele plezier" van de Sovjetarbeiders te bevorderen, verschenen die overal in het land. Een van die paleizen was ook gepland voor Ulan-Ude. Een statig, groots gebouw van de Staatsopera en het Ballet Theater, voor het eerst ontworpen in 1935, presenteert vandaag de dag een niet te missen juweel van de hoge cultuur van Ulan-Ude.
Een stap terug in de tijd
Het idee om het theater op te richten was in de lucht sinds 1934. Een in Moskou gevestigde architect Fëdorov ontwikkelde een project van de Hall of Socialistic Culture. De overheid keurde het echter niet goed. Hij probeerde het twee jaar later opnieuw toen dezelfde autoriteiten besloten om het Buryat-Mongolisch Nationaal Theater op te richten. Deze keer is het hem gelukt.
Hoewel het eerste project geboren werd binnen de muren van Mossovet of de gemeenteraad van Moskou, werd het toen ook besproken in Boerjatië, de Autonome Socialistische Sovjet Republiek van Boerjat. De lokale overheid had maar één verzoek: om de kenmerkende nationale flair zowel in het interieur als in het exterieur van het theater toe te voegen. De bouw begon in 1938.
De langdurige WO II had gevolgen voor de bouw. De werken werden pas in 1945 hervat, door de verdienste van het meesterbrein Gombozhap Cydynzhapov, een Boerjat-Sovjet acteur en theaterregisseur. De grote opening vond plaats op 1 mei 1952 en de eerste uitvoering vond later datzelfde jaar plaats op 7 november.
Opmerkelijke eenmalige architectuur
De Staatsopera en het Ballet Theater presenteren een verbluffend mooi kunstwerk, zodat het publiek wordt vermaakt door zowel de eenmalige architectuur als de dynamische actie op het podium. Als stalinistisch gebouw uit het stalinistische tijdperk heeft het de kenmerken van een majestueus monumentalisme, maar bevat het ook nationale decoratieve elementen. Dit fenomeen was in zekere zin uitzonderlijk, want vanaf 1955, in opdracht van Stalin, werd de Sovjet-Unie vooral overspoeld met "gezichtsloze" betonnen gebouwen.
Het interieur van de theaterlobby toont zowel traditionele Buryat-ornamenten als gestileerde boeddhistische motieven. Op de tweede verdieping vinden de gasten een beroemd hoog reliëf "Friendship of Peoples", een gipsen sculptuur die bestaat uit vijftien menselijke figuren op ware grootte.
Hoogtepunt is een prachtig versierd plafond in de grote zaal. Door dezelfde techniek van muurschilderen toe te passen als in de kerken, gebruikten kunstenaars ongeveer 55.000 eieren om het af te maken. Om de dooiers van de blanken te scheiden, heeft een vooraanstaand Moskouse banketbakkerijbedrijf Babaevsky extra arbeiders ingehuurd.
Welke plaatsen zijn er in het repertoire?
Het mooie van kunst is dat iedereen zich er tot op zekere hoogte mee kan identificeren. Ondanks de taalbarrières kunnen niet-russofone bezoekers meerdere opera's met Engels/Duits/Italiaanse ondertiteling vinden. Vaak in het repertoire zit ballet, waar de taal minder nodig is. Het theater is het hele jaar door geopend, behalve in de zomer, wanneer het personeel op tournee is. U kunt het ticket online kopen of direct aan de kassa van het theater kopen.
Plant u uw volgende cultuurvakantie in Siberië? Markeer dan de niet te missen opera en ballet setting in uw checklist voor Ulan-Ude, en ervaar de hoge cultuur van de stad als u hier bent.
Buryat State Academic Opera and Ballet Theatre, Ulan-Ude
Ulitsa Lenina, 51, Ulan-Ude, Respublika Buryatiya, Russia, 670000Wil je hier een reis plannen? Praat met AI-reisassistent Maya.
Interessante steden gerelateerd aan dit verhaal
De schrijver
Elena Bubeeva
Plan een reis met Maya - uw AI-reisassistent
