Ta historia podróży jest tłumaczona przy pomocy technologii.
Tekst ten został przetłumaczony na Polski z oryginalnego języka English.
Jednym z najbardziej ikonicznych, nawet "pamiątkowych" elementów architektury Wenecji, jest Ca D'oro. Powszechnie używany na pocztówkach lub jako wspólne intro przewodników turystycznych miasta, ten Dom ("Ca" pochodzi z Casa) budowa rozpoczęła się w 1420 roku, na prośbę Marin Contarini. Był zamożnym, dobrze sytuowanym politykiem i częścią rodziny Contarini. Jest to jedna z dwunastu rodzin założycielskich Republiki Weneckiej - rodzin apostolskich - i nadal jest obecna w populacji Wenecji Euganejskiej, reprezentowana w ponad dwudziestu gałęziach pomocniczych i podchorążych.
Jak się spodziewasz, jeden z założycieli Republiki Weneckiej chciałby przedstawić moc i "niebieskąblondynkę" poprzez swoją osobistą rezydencję. Druga nazwa tego budynku to Palazzo Santa Sofia. Począwszy od wymiaru terenu budowlanego, w okresie, gdy miasta budowano w sposób wąski, właściciel zdecydował się wznieść swój pałac o wymiarach 35/22 m, na północnym brzegu Kanału Wielkiego Wenecji.
Więcej luksusu można dostrzec dzięki materiałowi budowlanemu. Jedną z charakterystycznych cech tego okresu było to, że budynki miały być budowane z ceglanych konstrukcji pokrytych zaprawą wapienną. Jednak w tym przypadku cegły są pokryte białym marmurem. Ozdobiona rzeźbioną fasadą marmurową fasada przyciąga dziś uwagę wszystkich. Wyobraź sobie, jak imponująca była wówczas, gdy fasada była właściwie cienko pokryta częściowo złotem i pomalowana mocnym kolorem ultramarynowym (pigment tego koloru jest wykonany z półszlachetnego kamienia lapis lazuli, sprowadzonego wówczas z Afganistanu). Nawet jeśli lapis lazuli było droższe od prawdziwego złota, połysk i sława złota, to właśnie od tego pałacu pochodzi nazwa. Bądźmy szczerzy, Ca Di Lapsis Lazuli nie toczy się po języku.
Ta gotycka biżuteria architektoniczna przeszła przez wielu właścicieli w okresie swojego istnienia. Prawdziwy wzrost i upadki! Zakończenie jej trwało ponad dekadę. Główna para (ojciec i syn) artystów, Jovani i Bartolomeo Bon, pracowała głównie na głównej fasadzie, poświęcając jej swoje kariery. W pewnym okresie obiekt ten został podarowany w prezencie rosyjskiej baletnicy Marie Taglioni, gdzieś w połowie XIX wieku. W czasie tej własności większość złotych detali fasady została wyprzedana, a gotyckie schody na dziedzińcu wewnętrznym zostały zburzone. W sumie był to dla tego domu bardzo ciemny okres. Jak się spodziewano, "jasne słońce świeciło nad domem" i w 1894 r. stał się własnością Barona Giorgio Franchetti. Jest to okres solidnej odbudowy i długo oczekiwanej stabilności tego obiektu. Po zakończeniu prac renowacyjnych Baron przekazał dom rządowi włoskiemu, a w 1927 r. został otwarty dla publiczności jako galeria sztuki. Dziś nadal można odwiedzić ten dom dzięki temu człowiekowi! Skorzystaj z okazji....ten budynek ma do opowiedzenia długą i ciekawą historię.
Chcesz zaplanować podróż tutaj? Porozmawiaj z asystentką podróży AI, Mayą.
Ciekawe miasta związane z tą historią
Pisarz
Zlata Golaboska
Zaplanuj podróż z Mayą - Twoim asystentem podróży AI