Catedral Viana Do Castelo

Architektura religijna, romańska, gotycka i odradzająca się. Romański kościół parafialny w okresie przejściowym, z krzyżem łacińskim, z trzema rozłożonymi nawami, każda z czterema częściami, wystającą transeptem i ścianą przednią złożoną z prostokątnej kaplicy głównej i apsidolos, z różnymi dachami w fałszywych sklepieniach kołyski lub kolczastej, malowane Do gustu odrodzenia, oświetlone równomiernie prostoliniowymi oknami rozerwanymi na bocznych fasadach transeuropejskich. Główna fasada harmonijki, wykończona szczytem i rozerwana otwartym portalem w alfizie, z łukiem spiczastym, z czterema archiwami, ozdobiona motywami fitomorficznymi, aniołowie muzycy i instrumenty Męki Pańskiej w płaskorzeźbach, osadzona w kolumnach z dołączonymi figurami apostołów, zwieńczona szerokim trądzikiem różowatym. Dzwonnice rozdarte przęsłami różnych modynatur, wykończone ameado parapeito na ślepej arkadach opartych na kukurydzy z brązami i postaciami antropomorficznymi. Boczne fasady statku w kamieniołomach otoczone kaplicami seiscentystów i osiemnastych oraz inne późniejsze konstrukcje, holowane i malowane, z klinami ustawionymi i wykończonymi fryzem i gzymsem. Wnętrze z okrętami oddzielone łukami na słupach, posiadające chór wysoki, chrzcielnicę od strony Ewangelii i dwie konfrontujące ambony, przytwierdzone do słupów nawy głównej. Kaplice kaplic, apsyd i zakrystii mają późniejsze budowle: kaplica kamarydów i myjnia wodna, kaplice św. Bernarda i renesansowego św. Bartłomieja, ołtarz i płaszcz kaplicy barokowego świętego, retabulum z rokokowych Mareanów i inne neoklasycystyczne ołtarze.