Centrale Montemartini

Położony wzdłuż Via Ostiense na lewym brzegu Tybru, przed dawnym Generalnym Targiem, Centrale Montemartini jest niezwykłym przykładem przekształcenia budynku archeologii przemysłowej w muzeum. Pierwszy publiczny zakład produkcji energii elektrycznej, nazwany na cześć Giovanniego Montemartiniego, jest dziś drugim biegunem wystawowym muzeów kapitolskich i mieści znaczną część klasycznych rzeźb z czasów starożytnych, które wyszły na światło dzienne podczas wykopalisk w Rzymie w okresie od końca XIX wieku do pierwszych dziesięcioleci XX wieku. Wystawa rekonstruuje starożytne monumentalne kompleksy śledzące rozwój miasta od czasów republikańskich do późnego cesarstwa z epizodami szczególnie znaczącymi i często niemal nieznanymi ogółowi społeczeństwa, jak w przypadku ogromnej mozaiki ze scenami myśliwskimi z S. Bibiany. W okazałych pomieszczeniach Centrali, a w szczególności w maszynowni z cennymi secesyjnymi meblami, zachowały się niezmienione turbiny, silniki wysokoprężne i kolosalny kocioł parowy. W tej fascynującej i sugestywnej oprawie starożytne marmury świecą swoją przejrzystością i wyrafinowaniem rzeźby. Wydaje się nawet, że niektóre arcydzieła starożytnej rzeźby, takie jak cykl rzeźb, które zdobiły fronton świątyni Apollo Sosiano, kolosalny akrolit reprezentujący boginię Fortuna z Largo Argentyny i przemyślana postać Polimni Muse są wywyższane w tej atmosferze, która przywołuje z boku monumentalną wielkość starożytnego Rzymu i z drugiej strony bardziej nowoczesne środowiska przemysłowe.