Molen de Woudaap

Młyn poldrowy de Woudaap został zbudowany w 1651 roku lub wkrótce po tej dacie. Dokładny rok budowy młyna nie jest znany. Wiadomo, że dnia 14 marca 1651 r. wydano zezwolenie na pogłębianie obszaru hodowli bydła Woudpolder, zwanego wówczas "de Wouden". Obszar Woudpolder leży na północ od wioski rybackiej Krommeniedijk, ograniczonej na wschodzie przez Nauernase Vaart i Markervaart, na północy przez Stierop, a na zachodzie przez dawny Cromme Y, obrys Y, który tworzył się w Uitstermeermeermeer. W krajach nietkniętych bydłem było głównie bydło. Ze względu na brak wyładunków w tym obszarze wyładunki te odbywały się pod wodą w okresach wilgotnych, pozostawiając zwierzęta gospodarskie w domach. Dzięki nasypowi lasów i budowie Woudaapa można było wypompować nadmiar wody i lepiej wykorzystać pastwiska. Wiele osób nie wie, że w środku Woudpolderu znajdowała się wioska o nazwie Uitgeesterwoude. Składał się z dziesięciu domów i prawdopodobnie młyna olejarni. Wioska została całkowicie zaginiona wkrótce po 1810 roku. Co więcej, nic nie wiadomo na temat wczesnej historii Woudaap. Archiwum polderów nie zachowało się. W 1864 roku został oddany do użytku Woudaap. Do tego czasu woda stała się wodą, wrak statku upuścił poldery. Dzięki zastosowaniu zaprawy zwiększono wydajność młyna. W 1916 roku drewniana zaprawa ta została zamontowana i zastąpiona żelazną kopią. Zaprawę tę wykonała firma Klinkenberg w Wormerveer. W 1948 roku Woudpolder i polder Krommenieer zostały połączone w nowy polder. Woudaap był okupowany zawodowo do 2002 roku. W tym roku śmierć Menkla Henka Borsta dobiegła końca. W 2008 r. na południe od Woudaap zbudowano nową zaprawę elektryczną. Młyn ten zajmuje się teraz gospodarką wodną Krommenieer-Woudpolder. Sam Woudaap jest obecnie zlecany na zasadzie dobrowolności. Młyn jest w pełni operacyjny, a gdy będzie to konieczne, wniesie mały wkład w malowanie.