MUSEO Anatomico Veterinario

Muzeum Anatomii Weterynarii powstało w Pizie w 1818 r. w prywatnej gestii Vincenza Mazzy, weterynarza Wielkiej Armii Napoleońskiej. Szkoła ta działa tylko do 1821 roku, kiedy to Klub przeniósł się do Neapolu. W 1824 r. przybywa do Pisy Melchiorre Tonelli jako lekarz miejski, oficer kawalerii i prawdziwa rasa koni, a w 1839 r. został założony profesor kruszywa zooiatrii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu w Pizie. Nauczanie nie powiodło się, a krzesło zostało stłumione w 1851 roku. Ostateczne zakorzenienie tych badań nastąpiło w 1859 r. wraz z Cosimo Ridolfi, który został mianowany ministrem edukacji tymczasowego rządu Toskanii; do tego czasu nauczanie weterynarii umacnia się i szybko się rozszerza.

W 1874 roku znajduje gościnność w Via Savi, kraju sąsiadującym ze Spedali Riuniti di Santa Chiara, Wydziału Medycyny i Chirurgii i znajduje się w pobliżu publicznej rzeźnictwa i depozytu ogierów. Urodziła się w ten sposób Królewska Szkoła Weterynarii na Uniwersytecie (1875), który później stał się Instytutem (1923), a następnie Wydziałem Weterynarii (1934).

W Gabinecie Anatomii, który wówczas nosił nazwę Instytutu Anatomii Ogólnej i Służb Kręgowych, zarezerwowano miejsce dla Muzeum Anatomii. W tym miejscu umieszczono okazy anatomiczne odziedziczone po poprzednich okresach, pochodzące z nauczania nietoperza, do których dodano okazy profesora Lombardiniego i jego uczniów, Chiappy, Antoniniego, Stampaniego i Bossiego. Bossi, trener anatomii i zainteresowany w szczególności naczyniami krwionośnymi, został dyrektorem Instytutu Anatomii roku po śmierci Lombardiniego w 1898 roku i utrzymywał się aż do 1903 roku, kiedy to zaczął się poświęcać chirurgii. Zastąpi on Ugo Barpi (1903-1925) ze Szkoły Medycznej Weterynarii Neapolitańskiej. Impuls do przygotowania nowego muzeum przygotowanego do hamowania i pod koniec I wojny światowej jest całkowicie wyczerpany.

Muzeum Anatomiczne nie pozostało nietknięte w czasie II wojny światowej, wiele przygotowań, w tym cennych, rzeczywiście przepadło. W 1965 roku muzeum przeniosło się do obecnej siedziby Wydziału Weterynarii.