Museo Civico di Belluno

Muzeum kompleksowo ilustruje sztukę obrazową Belluno od XV do XX wieku. Jacopo da Montagnana (1440? -1499) i Pomponio Amalteo (1505-1588) to liczne fragmenty fresków, które niegdyś zdobiły Caminatę, siedzibę gminy Belluno, całkowicie przebudowaną i zaadaptowaną w Dworze Wojewódzkim w latach 1838-1840 . niektóre prace Matteo Cesa (1425-1499), Palomenico (1425-1495), Paltomeo Montagna (14 również w Bartolomeo Montagnie), w latach 1838-1840. Dużą wartość mają XVIII-wieczne obrazy Sebastiana Ricci (1659-1734), malowany dom Fulcisa, przedstawiający Upadek faetonu, Herkulesa i Omphale, Herkulesa na rozdrożu, obrazy i grafiki Marco Ricci, obrazy Gaspare'a i Antonia Dizianiego, Antonia Lazzariniego i Giuseppe Zaisa. Malarz i patriota Belluno Ippolito Caffi (1809-1866), jeden z największych malarzy włoskich XIX wieku, jest Wenecja płótna ze śniegiem i widokiem na Belluno znanym Monte Dolada.

Należą do zbiorów Muzeum również niektóre rzeźby, wśród nich szczególnie cenne z drewnianego Michała Anioła Andrei Brustolona (1662-1732), takie jak krucyfiks czy rama z putti. U tego samego artysty zachowały się także modele terakotowe i zbiór rysunków przygotowawczych. Duże zainteresowanie Wreszcie niektóre zebrane tylko częściowo naświetlone w salach, tabletki wotywne w wieku od XVIII do XIX wieku, kolekcja porcelany Zambelli-Perale produkowane przez włoskich producentów i europejskich sec. Osiemnasta do dziewiętnastej, Prosdocimi-cocoons kolekcja złotniczej biżuterii Belluno między '800 i' 900.

Sekcja archeologiczna zachowuje świadectwa z epoki żelaza, na które składają się głównie znaleziska pochodzące z XIX-wiecznych wykopalisk nekropolii niedaleko Cavarzano (fibulasy, noże i przedmioty z brązu) oraz z późniejszych wykopalisk w sąsiednich rejonach. Istnieją również liczne rzymskie znaleziska i w Wysokim Średniowieczu: aby wskazać dwa groby z okresu lombardowego, odkryte w Mel i w Sospirolo odpowiednio. Lapidarium Rzymskie mieści się w przedpokoju pobliskiego Audytorium Miejskiego: do relacjonowania bazy kamienia wapiennego Cansiglio z początku trzeciego wieku p.n.e. poświęconego Marco Carmine Pudens, który pełnił ważne funkcje administracyjne, w tym również patrona kolegium dendrophori (Hutnicy i usuwanie drewna) i bajki, a stela funeralna z drugiego wieku AD, Pro Sito wiele obowiązków religijnych. Na pamięć zasługuje również sarkofag Flavio Hostiliusa i jego żony Domitii z III wieku p.n.e., odwiedzonych na dziedzińcu Pałacu w Crepadonie, gdzie znajduje się centrum kulturalne miasta.

Do galerii obrazów Muzeum przeniesiono pałac Fulcisa, prestiżowy XVIII-wieczny budynek, którego sale stworzyły zachowane do dziś w Muzeum arcydzieła Sebastiana Ricci.