Museo Diocesano di Milano

Muzeum Diecezjalne powstaje w Diecezji Ambrozjalnej, która wyraża refleksję nad sztuką, a w szczególności nad historyczną i kościelną tożsamością. Zachowuje i promuje cenne dziedzictwo artystyczne diecezji, podkreślając znaczenie historyczne i religijne: spotkanie z pięknem dzieła nabiera w tym kontekście nowego znaczenia i znaczenia grubego.

Ildefonso Schuster, arcybiskup mediolański, wystosował do duchowieństwa list zatytułowany sztuka sakralna i muzeum diecezjalne, który zachęca do stworzenia instytucji specjalnie poświęconej promowaniu i doskonaleniu miłości do sztuki wśród "ludzi oddanych Bogu", starając się jednocześnie zapobiec marnotrawieniu znacznego dziedzictwa artystycznego w diecezji. Propozycja ta została przyjęta dopiero w 1960 r., kiedy Karta została wydana. Giovanni Battista Montini podpisał umowę pomiędzy Kurią a Mediolanem, w której przewiduje restrukturyzację, na koszt Diecezji Operowej dla zachowania i szerzenia wiary, pawilonów Sant'Eustorgio, wskazanych jako miejsce nowego muzeum. W rzeczywistości konwencja ta nie została ratyfikowana, a inicjatywy pozostają zawieszone do lat osiemdziesiątych, a dopiero potem kardynał. Carlo Maria Martini rozpoczyna projekt rekonstrukcji i renowacji klasztoru, powierzony pracowni architekta Lodovico Barbiano Belgiojoso.

Nowe muzeum zostało otwarte 5 listopada 2001 roku.